Intergalactic Lovers - Getest en goedgekeurd
N9, Eeklo, 2 februari 2014
Binnen enkele weken komen Intergalactic Lovers terug helemaal aan de oppervlakte met hun tweede album ‘Little Heavy Burdens’. De vooruitgeschoven single Islands maakte al duidelijk dat de band het nog steeds moet hebben van poppy melodieën en de mooie stem van Lara Chedraoui. In een uitverkochte muziekclub N9 Eeklo kwamen ze al even try-outen voor de releasetour die er binnenkort aankomt.
Het viel onmiddellijk op dat de band live een man meer telde dan voorheen. Chedraoui bleek door een ongevalletje geen gitaar meer te kunnen spelen. Bijgevolg werden haar gitaarpartijen door het nieuwe bandlid (een Duitser dan nog wel) gespeeld. Hierdoor kon Chedraoui zich puur op de zang en het frontvrouwschap richten. Dat én haar hyperactieve dansstijl zorgden ervoor dat er meer pit en vaart in het optreden zat. Bovendien was het opmerkelijk dat je haar ondanks die actieve podiumpresence op geen enkele valse noot kon betrappen.
Live zorgde de band ervoor dat zo goed als het volledige nieuwe album de revue passeerde en dat afgewisseld met voldoende nummers van hun succesvolle debuut ‘Greetings & Salutations’.
Huidige single Islands zat ongeveer halverwege de set. Het is zo een typisch nummer dat blijft hangen en ook live werkte het erg aanstekelijk.
Uit ‘Greetings & Salutations’ passeerden de onvermijdelijke, maar fantastische nummers Shewolf, Fade Away (waarbij de sampler een eigen willetje kreeg) en Delay. In Howl toonde Lara Chedraoui nog maar eens aan welk bereik en mogelijkheden haar stem hebben. In de hoogte doet ze ons trouwens af en toe denken aan Kazu Makino van Blonde Redhead. Bruises was de ultieme ballad en werd in een bezwerende en perfect gelaagde versie gebracht.
Als topnummers van de avond en vermoedelijk ook hoogtepunten op het nieuwe album onthielden we vooral Distance en The Fall. Distance had een lange rustige aanloop zonder drums. Eens de drums invielen bleef de song echter opvallend sober. De mooie gitaarbridge naar het einde van het nummer toe maakte dat wij dit een eerste hoogtepunt van de avond vonden.
The Fall zat in de bisronde meest indrukwekkend was het uitdoofscenario dat de band voor dit nummer had uitgewerkt waarbij respectievelijke de zang, keyboards, drums, gitaar stopten met spelen en de muzikanten het podium verlieten tot enkel de bas nog verder speelde om de song dan ook finaal het zwijgen op te leggen.
De band kwam nog eens terug voor een spannende, dreigende en bloedmooie versie van Drive te brengen. Daarna was het definitief gedaan.
We zagen een band die door de jaren heen duidelijk gegroeid is live en ook klaar staat om een mooi album op de wereld te lossen. Hun concert in de AB in Brussel is al een tijdje uitverkocht,maar voor hun concerten in de Handelsbeurs in Gent, Het Depot in Leuven en de Arenberg in Antwerpen zijn nog tickets te verkrijgen. Gaan zouden we zeggen!