HEISA, Teen Creeps - Geen compromissen
De Club, Mechelen, 8 november 2025
Concertzaak Mechelen maakt er een erezaak van om een Mechelse muzieksien verder uit te blijven bouwen. Vanavond programmeerden ze twee trio’s met stevig gitaren en beukwerk in De Club, elk op hun manier. Of hoe een drietal muzikanten toch genoeg heerlijke herrie kunnen produceren.
Teen Creeps uit Gent, maar met een Mechels randje, mocht alvast de spits afbijten. De band bestaat uit Bert Vliegen (Whispering Sons), Ramses Van den Eede (Hypochristmutreefuzz, Niels & Friends) en Joram De Bock (Batsmasher), en heeft nog niet zo lang de nieuwe plaat ‘Today Is The Day’ uit. Het album serveert een moderne indierocksound met de voetjes in de nineties, waarbij de sound van Buffalo Tom en/of The Afgan Whigs nooit ver weg is. Deze referenties mogen duidelijk tot aanbeveling strekken, uiteraard. Vanavond speelde de band een mooie mix van overwegend nummers van de nieuwe plaat, waaronder No Show, Hiss, Anywhere en Automatically, melodieuzer en met meer plaats voor melancholie dan vroeger. Daarnaast kregen we ook enkele publiekslievelingen als Hindsight en afsluiter Crash. Muziek ontstaan uit overtuiging, zonder compromissen.
Daarmee waren ze in goed gezelschap met HEISA. Het trio uit Limburg is zo’n band die je vooral live moet meemaken en voelen. Niks mis met hun studiowerk, maar de immersieve beleving waarbij je het zweet van de muzikanten rond de oren voelt vliegen, is indrukwekkend. De overweldigende drive vanaf de eerste noten was van dien aard, dat de groepsleden even de indruk hadden dat ze alle drie een andere setlist gekregen hadden. Niks van aan. Jacky aka Jacques Nomdefamille, was gewoon een nummer vergeten dat na Nandor en Flowers, uit de in de lente verschenen derde plaat ‘TROIS’, op de setlist genoteerd stond. “En dan nog wel een publiekslieveling met méér likes op Spotify, dan nummers van Bon Jovi, al zijn het dan wel B-kantjes. Ach, we zien wel wat we er mee doen…”
Ook bij HEISA overwegend nieuw werk, met verder nog onder meer Lazar, FiveFour (het moet niet altijd een trendy Six-Seven zijn van Gen Alpha, toch?) of afsluiter Shifting. Voorafgaand had 80’s Song de zaal even in lichterlaaie gezet, alsook Serenity Now. Het was zweten dat het een lieve lust was. Nu doet HEISA in principe niet aan bisnummers, maar door het voorvalletje aan het begin van de set, kwam de band toch nog terug om een uitzondering op hun eigen regel te maken. “Boontje komt om zijn loontje” wierp de drummer zijn medebandlid voor de voeten? En zo werd Let Go toch nog ons deel deze avond. Onlangs speelde HEISA nog op het eenentwintigste verjaardagsfeestje daFestival van daMusic. En weer gingen we gewillig uit de bol bij deze band, rauw en aanstekelijk. Alle zweet ten spijt. Het werd er niet beter op in de loop van de avond.
