Dool - Donker en donkerder
013, 22 december 2024
Hoewel Dool nu tien jaar bestaat, zit zijn ze pas de laatste jaren flink in de belangstelling omhoog geschoten. Mede door het televisiepersonage dat Raven Van Dorst geworden is door de deelname aan diverse programma's op zowel de Nederlandse als Belgische beeldbuis. Maar haar ware aard ligt toch echt in de muziek, waarvan we uitgebreid mochten genieten.
In april stond de band nog in de grote zaal voor de albumrelease tijdens het Roadburn Festival, nu stonden ze in de kleine zaal, die dan wel tot de nok uitverkocht was. Samen met de support act SØWT beloofde het een duistere avond te worden.
SØWT is een uit Eindhoven afkomstige noiserockband, die met maar vier leden een ongekende lading aan muziek weten te produceren. De gitaristen beschikken duidelijk over de nodige kennis aangaande het gebruik van effecten en weten daarmee een duistere diepte te creëren. Dit jaar heeft de band nog een grote Europese tour ondernomen met Mudhoney, waarin ze shows hebben gedaan in Italië, Polen, Tsjechië en Duitsland.
Hoewel de scheurende gitaren je vaak helemaal in de greep wisten te houden, was het de drummer die je weer bij zinnen bracht. American TV was een mooie samenvatting van hun kunsten. De zang werd door allen om beurten opgepakt. Gitaar en bas namen eveneens om beurten de leiding. En zeker in dit nummer was het de drummer die de aandacht trok. Hoewel de band DOOL bedankte om hier te mogen staan, was het publiek dankbaar dat SØWT mee in het pakket zat. Een waardige support!
Maar daarna begaven we ons echt in het duister: het was tijd voor DOOL. Met weinig licht en veel rook betrad de band de stage en startte gelijk Venus In Flames op, waarin Raven het voortouw nam met vocalen en gitaar. Stap voor stap kwam er meer bij en werd het geheel uitgebouwd tot een stevige partij. Begin dit jaar begon DOOL de tour voor het nieuwe album 'The Shape Of Fluidity' in de grote zaal en vanavond sloten ze die tour af in de zaal ernaast. "Vanavond gaan we een groot deel van dit nieuwe album voor jullie spelen Tilburg", deelde Raven mee. De eerste vier nummers van de setlist waren dan ook meteen van die plaat afkomstig: Self-Dessect, The Hand Of Creation, de titelsong en het eerder genoemde Venus In Flames.
Met dit album is de band trouw gebleven aan de eigen sound en zo vormde de show een samenvloeiend geheel van duistere, diepe invloeden. Deze diepe sound werd door de drie gitaristen Nick Polak, Omar Kleiss en Raven doorbroken met unieke solo's en hoge noten, die lekker lang aan werden gehouden. Ook "oudere" nummers als Wolf Moon en The Alpha deden het tempo niet dalen en het constante headbangen kon doorgezet worden. Zowel op het podium als in het publiek kregen de nekken het flink te verduren, wanneer ze alle kanten op gegooid werden.
Met veel waardering en een deel verbazing keek de band de de uitverkochte zaal in. "Bedankt allen voor het komen zo net voor de kerst. lekker even alle zintuigen verdoven voor al die verschrikkelijke etentjes die komen gaan". Na nog een aantal nieuwe nummers te hebben gespeeld, liet de band weten dat ze niet aan het "spelletje encore" mee deden "alsof het niet ingestudeerd is dat we toch weer terug komen. Laten we dat gedeelte gewoon overslaan en lekker verdergaan met muziek maken". Er volgde hun versie van Killing Joke's Love Like Blood te horen en de avond werd afgesloten met Oweynagat. Het betekende zowel het einde van de avond als van de tour.