Arsenal - Een jungle van geluid en beeld
Kursaal Oostende, 14 maart 2025
Met Jungle Hotel tourt Arsenal voor de derde keer door Vlaanderen met een filmconcert. Deze keer werd aangemeerd in het Oostendse Kursaal. Bijna twee uur lang werden muziek en film met elkaar verweven.
De vertoning, die begon met een meeslepende intro met filmische klanken, mondde uit in een ervaring waarin film en muziek tegelijk als lianen vervlochten waren, maar ook vochten om de macht in de klankrijke jungle van het podium.
Het openingsnummer zette meteen de toon: zweverige, maar krachtige ambient die de zaal in een roes bracht. De gedachte aan een Arsenal-feestje leek even door de bomen van de jungle op te doemen, maar verdampte, toen duidelijk werd dat filmische klanken en abstracte beelden de kroon zouden spannen in dit filmconcert.
De film - een verhaal over een schrijver die zijn minnares wil bezoeken maar vast komt te zitten in een hotel vanwege een vogelplaag - fungeerde als leidraad voor het concert. Terwijl hij zich herleest in zijn eigen verhaal over de mythische vogel Okan Ukunkun (ook de naam van het nieuwe album) verschoof de aandacht steeds meer naar het scherm. Arsenal, dat bekend staat om de uitgekiende liveshows, leek zichzelf soms weg te cijferen achter de beelden. Of was het de hunker naar een Arsenal-feest die dit gevoel voedde?
Toch waren er talrijke muzikale hoogtepunten die niet onopgemerkt bleven. John Roan nam zoals steeds het voortouw, maar het was vooral zangeres Lindy Versyck die echt indruk maakte. De eerste nummers werd ze voornamelijk ingezet ter ondersteuning en als aanvulling op Roan. De stemmen bleken uitstekend samen te passen, hetgeen duidelijk een bewuste keuze moet geweest zijn. Daarnaast bleek tijdens haar solomoment waarom zij de nieuwe stem van Arsenal is: zacht en tegelijk krachtig en versatiel.
Als laatste nummers vielen klassiekers als Melvin en Estupendo extra op. Niet toevallig net de momenten waarop het publiek – grotendeels een wat ouder Arsenal-publiek – zichtbaar ontwaakte uit de roes van filmische klanken en abstracte beelden.
Het filmconcert voerde je mee door een jungle van beelden en klanken, waarbij, hoewel niet elke scène even betekenisvol leek, ook de onvoorspelbaarheid bijdroeg aan de charme van deze audiovisuele expeditie.