THEBOU - We willen de luisteraar meenemen in een melodieuze explosie

Vandaag komt de tweede single uit van dit opmerkelijke duo dat ons zeer intrigeert sinds A Life Where He Can Be, de track waarmee ze debuteerden net voor de zomer van 2021. Always is zo mogelijk nog straffer dus haalden we Pieter Theelen, de helft van het duo, voor de microfoon.

Jullie wonen elk aan een andere kant van het land? Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
Op een concert van een gemeenschappelijke vriend (Jonathan van HEISA) in Gent. Al snel bleek dat we een gemeenschappelijke goesting hadden om muziek te maken met synths en drumcomputers, enkele weken later gingen we jammen en voor we het wisten hadden we de fundamenten van een eerste nummer. 

Hoe verloopt de samenwerking in de praktijk? Dit moet, zeker nu met corona niet evident zijn.

De band heeft gelukkig een fysieke start gekend, in 2019 woonden we allebei in Gent en konden we repeteren in de (ijskoude) loods van Sander (Boury nvdr). Toen corona de wereld stillegde, hadden we genoeg beginselen van nummers om er individueel aan verder te werken. Ableton werd geïnstalleerd en nieuwe muzieklijnen vonden op een heel amateuristische manier hun weg in onze woonkamers (ik werkte aan extra (tegen)melodiën, Sander breidde de percussie uit en voegde de akoestische drum toe).

Het kan zijn dat de nummers door deze manier van werken een evolutie gekend hebben die misschien niet ging gebeurd zijn in de loods. We hebben beiden geheel vanuit onze eigen stijl een extra stempel gedrukt op elk nummer. Deze extra muzieklijnen hebben er trouwens toe geleid dat we met twee niet meer met genoeg zijn om onze nummers volledig live te brengen (glimlacht)

Waar ging de debuutsingle over?

A Life Where He Can Be kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden. Het gaat over vluchten (van oorlog, van problemen, van jezelf...), over zoeken naar een beter leven. 

De nieuwe spat zo mogelijk nog meer door de kamer...

Always vertelt nochtans het verhaal van menig individu in onze maatschappij: het gevoel van opsluiting, van steeds weer moeten zonder echt willen, van ingekaderd zitten in een box aan maatschappelijke regels. Het strakke begin (een afgemeten drummetje) bouwt muzikaal op en krijgt ritmische bijval door synths, zang, vocoders en percussie. Maar inderdaad, zowel muzikaal als tekstueel breekt de single finaal los. We willen de luisteraar meenemen in een melodieuze explosie waarbij de song een duidelijk lustigere wending neemt en de luisteraar zelfs eerder blijmoedig achterlaat.

Wat mogen we nog meer van jullie verwachten?

We hebben intussen een tiental nummers opgenomen waarmee we de komende periode willen werken aan een live-set om deze zomer wat optredens te versieren. In het voorjaar staat nog een single+videoclip klaar en later dit jaar zullen we waarschijnlijk een plaat uitbrengen.

We kijken er al naar uit. En laat ons nu nog maar eens total loss gaan!