The Dutch - 'Werkman'

Het lijkt wel of ze bij The Dutch inspiratie op overschot hebben. Een tijdje geleden was er al de heropleving 'Four' en die wordt nu alweer aangevuld met een mini-lp.

Als u nu dacht dat 'Werkman' staat voor de werkende mens (zoals wij dat aanvankelijk deden), hebt u het mis. H.N. Werkman was namelijk drukker en kunstenaar Hendrik Nicolaas Werkman (1882 – 1945), die met de kunstkring “De Ploeg” het culturele Groningen en bij uitbreiding Nederland door elkaar schudde. Net als NITS proberen de heren van The Dutch dus ook de brug te slaan naar andere kunsten dan muziek. En u mag gerust weten dat ze daarin geslaagd zijn ook.

Want – en dat geven we ook toe – hoewel wij aanvankelijk dachten met een vluggertje na de vorige plaat te maken te hebben, bleek over 'Werkman' nagedacht te zijn. En de liedjes zijn navenant: aangenaam om te luisteren, leuk om in te duiken. Dat induiken heeft dan met de achtergrond te maken, die wij u graag zelf verder laten ontdekken. Of, als u te lui zou zijn, u kan ook hier gewoon alle details nalezen.

Maar de muziek dus, daar draait het om. En met So Long H.N. Werkman vangt The Dutch je meteen in een nauwkeurig gespannen net van spannende popmuziek en pientere teksten. Leven en werk van de kunstenaar wordt uit de doeken gedaan en aangevuld met grappige, nonsensicale poëzie van de hand van Job Cohen. Alsof ze het buiten-de-lijntjes-kleuren van Werkman probeerden vast te leggen in tekst (en daar mee weg komen).

Sunday Afternoon is al even mooi. Hans Croon weet het zorgeloze zondagnamiddaggevoel – alles mag, niets moet – perfect te vatten in zijn tekst. Het liedje doet de rest. In Spellbound wordt er dan weer volop gerefereerd aan de artiest. En opnieuw is dit een pracht van een song. Ook Out Of Your Mind en By And By Astray doen wat popsongs moeten doen: je bij de les houden, maar tegelijk ook ontspanning bieden.

Hoe vaker we dit plaatje opleggen, hoe dieper we erin worden meegesleurd. En dat is een euh... kunst.