Galine - 'Lilith'

Galine - 'Lilith'

"Riverflower zal op mijn volgende plaat staan", beloofde de Belgisch-Nederlandse Galine Diana Kuyvenhoven ons in het voorprogramma van Molly Burch vier jaar geleden. Toen was ze ziek, maar speelde ze toch. Twee jaar later stak een ander virus een stokje voor die plannen.

Riverflower verscheen na Gravity nog wel als single in 2019, maar daarna bleef het lang stil rond Galine. Tot begin dit jaar twee singles werden gelost: eerst het dansbare Team en daarna het geweldig sterke Woman. Het slaapkamerproject bleek intussen uitgegroeid tot een heuse band met daarin schoon volk als: Esther Coorevits (Noémie Wolfs, Jan Verstraeten), Wouter Vandersyppe (I Will, I Swear), Thomas van Caeneghem en Sven Sabbe (Momoyo).

Beide singles waren voorlopers van ‘Lilith’, de opvolger van ‘Fabulae’, een nieuwe ep met daarop zes nummers. Zeven, als je de radio-edit van Woman meetelt. Alle songs werden in de luwte van de covid-crisis vorm gegeven samen met producer Daan Schepers (Eefje de Visser, Bazart). Dromerige beats werden aan vintage elektro gekoppeld en besprenkeld met pianotoetsen en vioolklanken.

Het resultaat is introverte pop in de lijn van Ivy Falls, Sylvan Esso en Hydrogen Sea waarin vrouwelijke thema’s centraal staan. Dat wordt al verraden door de titel van de ep, die verwijst naar een vrouwelijke, demonische figuur in de Joodse mythologie. Wie ooit het vijfde seizoen van de tv-serie ‘True Blood’ zag, heeft een idee van hoe de makers daarvan die figuur zagen, maar de ‘Lilith’ van Galine beantwoordt geenszins aan dat wondermooie, maar gevaarlijke wezen.

Het introspectieve Warm Water druppelt heel behoedzaam binnen met piano en de stem van Galine, die enigszins aanleunt bij die van Hannah Reid van London Grammar. “Hold me closer / make the water warm again”, zingt ze, terwijl zachte strijkers het overnemen. Een weldadige, muzikale jacuzzi waarin je je maar wat graag laat wegzinken.

Ook verderop wordt het nooit griezelig. Deze dame is krachtig, maar teder, houdt van dansen maar laat zich nooit helemaal gaan, heeft stijl maar blijft bescheiden. Dat wisten we al van Team. It Plays en afsluiter I Don’t Mind You Leaving bevestigen dat. Trophies leunt dan weer meer aan bij de rustige opener en is van de pure schoonheid waar onze wereld zoveel behoefte aan heeft.

Wederom dus een pareltje van een ep aan de kroon van Galine.

Op 18 mei stelt Galine de nieuwe plaat voor in De Centrale, Gent.

15 mei 2022
Marc Alenus