Empty Head - 'Tales Of A Modern Man'

In en rond Sprimont is niet zo heel veel te doen. Gelukkig maar.

Hetzelfde geldt voor veel rurale streken en dat leverde al vaker vuurwerk op. Remember de grunge, die geboren werd in die uithoek van de VS waarin de staat Washington ligt, om maar een voorbeeld te geven. De gasten van Empty Head dragen wel geen houthakkershemden, maar eerder vintage joggingpakken, maar de sound klinkt even stevig als die van Cobain en consorten.

De band werd opgericht in 2019 en bracht twee jaar geleden de titelloze debuut-ep uit, waarvan we hier de singles Cosmic Rave en Hunted From Below aandacht gaven. Nu zijn de Luikenaars terug met een vijf tracks tellende ep waarmee de vijf het zichzelf superieur wanende wezen “mens” in zijn hemd zetten. Dat doen ze met de kritische en intieme teksten van zanger Simon Galloy en een ziedende energie, waarbij de centrale van Tihange volledig verbleekt. Slimme riffs doorspekken aanstekelijke melodieën en onverwachte breaks zorgen voor een geweldige dynamiek.

Het heilige rock-‘n-roll-vuur brandt duidelijk bij het nog jonge kwintet dat zo een Waals broertje zou kunnen zijn van Sister May. Dat de band niets aan het toeval overlaat, blijkt ook uit de mastering door Dick Beetham, een geluidstechnicus met al meer dan dertig jaar ervaring, die al voor ontelbare grootheden werkte waaronder The Waterboys, Placebo en Alt-J.

De ep opent met het potige Violence en dat biedt meteen een staalkaart van wat je mag verwachten. Toch verrassen ze nog met het nog sneller optrekkende I Keep On Waiting dat een verrassend poppy zanglijn verbergt. Dat doet single Modern Man ook, maar niet eens zo heimelijk. Was het niet Cobain die beweerde te streven naar de perfecte popsong?

Met de twee afsluitende nummers Sollitude en Staring At The Sun verlaten de Luikenaars het brede, platgetreden pad en rollen ze twee granieten songs aan, volledig opgetrokken uit blauwe hardsteen. Wij werden alvast platgewalst. Nu u nog.