Beech - 'Back In December'

Even terug naar voor nieuwjaar 2021. En nog veel verder.

Je kan Kristof Souvagie uit de jaren negentig halen, maar de jaren negentig niet uit Kristof Souvagie. Zoveel was al duidelijk bij het vorige werk als Beech en ook op ‘Back In December’ grijpt hij terug naar het decennium waarin hij als een spons invloeden opzoog van bands als Nada Surf, Yo La Tengo en Pavement.

De december waarvan sprake in het titelnummer is niet eentje uit de jaren negentig, maar die van 2020, een sleuteljaar waarin Souvagie vader ging worden, midden in een pandemie. Hij luisterde toen veel naar Elliott Smith en dat is er aan te horen, al was het maar aan de eerlijkheid van de tekst. Dat, gekoppeld aan het onmiskenbaar gevoel voor melodie van Souvagie, maakte van deze single ear candy.

Veel tijd om nieuwe nummers te schrijven had de kersverse papa niet, maar hij bleef wel live spelen en de vier nummers op deze plaat, werden al meteen na de pandemie in de setlists gestoken. Zo konden ze rustig rijpen om nu als robuuste wijn getapt te kunnen worden. Want robuust zijn de nummers zeker. In vergelijking met debuutplaat ‘Artifact’ (2021), waarop een paar kalere nummers stonden, hebben She Sits In The Sun, Back Where You Belong en Going Away meer laagjes en klinken de gitaren nog net iets gruiziger, ook al speelde Souvagie net als op zijn eerste album zo goed als alle partijen zelf in.

De knaldrang na een jaar pandemie zal daar wel voor iets tussen zitten en misschien ook extra gitarist Jan Marcoen. De gitaarsolo in recente single Back Where Where You Belong en de bridge in afsluiter Going Away zetten dat instrument alvast volop vooraan.

Op 1 maart wordt de ep voorgesteld op Ferme Noten X in thuisstad Aalst, maar er volgen zeker nog data waarop Beech deze vier nummers en de nagelnieuwe ritmesectie in de spotlight zet.