Argonaut - Rêveries

Met een voornaam als Iason en Griekse roots lag het peudoniem voor de hand, maar dat deze ep er effectief kwam, was minder evident.

Een tijdje geleden hadden we een heel mooi gesprek met Iason Passaris aka Argonaut. Dat kan je hier lezen. Zo kom je meteen heel wat te weten over deze nieuwkomer. Ondertussen is deze ep verschenen en weten we ook waarover deze jongeman allemaal droomt. Het zijn niet allemaal fijne dromen, maar ze leveren wel alvast vier tijdloze songs op die met een beetje goede wil als indiefolk kunnen bestempeld worden.

Als een echte argonaut, stak Passaris de zeeën over om zijn naakte songs aan te kleden. Het schip dat hij daarvoor gebruikte, was het internet. Hij stuurde zijn demo’s naar de Amerikaanse muzikanten Andrew Sommers (Drew A. Will) en Kevin Palmer (Velocity Of Tears) en de Portugese producer Diogo Sarabando (Himalion), en zij bliezen hun zeilen bol met ideeën en extra instrumenten.

Dat is vooral te horen aan My Head Is Your Summer House, waarin Sommers piano, hoorns, bas, strijkers en drums toevoegde en Palmer naast achtergrondzang ook nog eens percussie toevoegde én hij het arrangement voor de intro kleurde met hoorn, fluit, klarinet en contrabas.  

Maar dat is al de afsluitende track. Openen doet de ep eerder naakt met A Last Date With Destiny, dat ook fungeerde als eerste single. Centraal staan golvend gitaarspel en de heldere stem van Passaris. Op diezelfde stem en een akoestische gitaar worden in American Dreamer een effectje gelegd, wat het dromerige van de song versterkt. Hier klinkt Argonaut plots een beetje als Harĕhaas.

De ep bloeit pas echt open bij song drie, het prachtige Front Door Porches dat tegelijk groots en klein klinkt. Deze track zou niet misstaan op een plaat van The Paper Kites, Ben Howard of Half Moon Run. Passaris toont zich bovendien hier als een geweldig tekstschrijver. Zijn tekstlijnen zijn even helder als ongrijpbaar als de sterren in een inktzwarte nacht boven de prairie.

Dit is een erg mooie eerste kennismaking. We zijn dus uiteraard nu al benieuwd naar de opvolger waarvoor Passaris in zee ging met producer Ruben Lefever.