Geert Verheyen

De man op wie we kunnen terugvallen voor de interviews, maar die ook een aardig deel van de concertverslagen voor zijn rekening neemt. Op dat vlak was het ook voor hem een mager jaar, maar dat neemt niet weg dat er nog genoeg anders te smaken viel. 

Beste albums?

1. Douglas Firs – ‘Heart Of A Mother’

Wie het verhaal achter de plaat kent, gaat ze extra waarderen. In april van 2020 verloor Gertjan Van Hellemont zijn grootmoeder aan de gevolgen van Covid-19 nadat hij eerder dat jaar zijn moeder al had moeten afgeven aan kanker. In dezelfde week dat hij te horen kreeg dat hij vader zou worden, kreeg hij ook te horen zijn moeder nog maar enkele weken te leven had. Het zijn allemaal ervaringen die worden meegenomen op ‘Heart Of A Mother’, een ode aan de moeders in zijn leven (grootmoeder, moeder, vriendin). Het levert een plaat op die soms triest is, maar nooit neerslachtig. En even vaak doet ze je glimlachen en herinnert ze je aan de mooie kanten van het leven. Het geheel is perfect en klinkt overigens ook geweldig.

2. Villagers – ‘Fever Dreams’

De vorige twee worpen van Villagers konden we maar matig smaken, maar het doet ons deugd om te horen dat Conor O’Brien weer op volle kracht terug is op deze plaat. Meer dan ooit het tevoren laat hij de arrangementen hoogtij vieren op een plaat die zowel toegankelijk als experimenteel is.

3. FINNEAS – ‘Optimist’

Het was met enige tegenzin en eerder lage verwachtingen dat we aan deze plaat begonnen, want tot dan toe waren we nog niet achterovergevallen van de solonummers die FINNEAS ons had voorgeschoteld. Maar aan ‘Optimist’ lijkt alles te kloppen: toegankelijke pop, slimme teksten en nummers die afwisselend aanstekelijk en melancholisch zijn. We hebben de plaat onlangs nog herbeluisterd – was ze nu echt zo goed? – en van de dertien nummers wilden we er geen enkel skippen.

4. Viagra Boys – ‘Welfare Jazz’

Ook nog zo’n uitstekende plaat: punkrock met jazzy tinten door de nadrukkelijke aanwezigheid van blazers en hier en daar zelfs een dwarsfluit. Er schuilt humor in Viagra Boys en het mag nog steeds rammelen, maar met nummers als Creatures en het verlangende To The Country bewijzen ze ook niet vies te zijn van een popsong.

5. Olivia Rodrigo – ‘Sour’

Er zit een tienermeisje in ons. Nog nooit hadden we van Olivia Rodrigo gehoord, tot Drivers License begin dit jaar van TikTok kwam overwaaien. Uitstekend nummer waarin popgevoeligheid en melancholie elkaar perfect vonden. Op ‘Sour’ levert ze meer van dat, waarbij de zangeres niet onder stoelen of banken steekt dat ze boos is en dat ze bedrogen is. De teksten zijn niet mis te verstaan, maar wel goed: het kleine liedje 1 Step Forward, 3 Steps Back blijven we mooi vinden en in het afsluitende Hope Ur OK denkt ze aan vrienden uit de LGBTQ+-gemeenschap die ze uit het oog verloren is. Na dit debuut zijn we oprecht benieuwd naar wat deze jongeling (ze is achttien jaar) nog meer in petto heeft.

Beste song?

Ik kon de samenwerking tussen Bruno Mars en Anderson.Paak erg smaken. Als ik het jaar overschouw, is dit één van de nummers die ik de kans toedicht dat ik het binnen vijf jaar nog niet vergeten ben.

Mooiste artwork?

girl in red zingt op deze plaat over haar angsten en het effect daarvan op haar omgeving. De hoes – mooie tekening, overigens – drukt dat gevoel ook perfect uit.

Knapste video?

Net als andere jaren heb ik geen enkele video gezien. Ik hou het bij de muziek. Vroeger stonden TMF en MTV van ’s ochtends tot ’s avonds op, maar sinds de video’s naar YouTube verhuisd zijn, kan ik me er niet meer voor zetten.

Wat is het beste concert dat je dit jaar gezien hebt?

Nick Cave & Warren Ellis – Stadsschouwburg Antwerpen – 19 oktober

Dit is één van de enige concerten die ik dit jaar gedaan heb. Zoals Nick Cave zei: “You need to learn to be an audience again, we need to learn how to be a band again.” Ik moet terug leren hoe het moet: tickets kopen, naar een concert toeleven en met goesting naar een concert vertrekken. Als ik nu een ticket koop, ga ik er bijna op voorhand vanuit dat het gebeuren toch niet zal plaatsvinden.

Van welk geannuleerd concert heb je het meeste spijt?

Nick Cave & The bad Seeds – Sportpaleis – 10 april

Ja, ik heb Nick Cave met Warren Ellis gezien, maar er gaat niets boven een rasechte show met The Bad Seeds. Dat ze nu verplaatst zijn naar een festivaldag op TW Classic stemt me niet vrolijker. De sfeer in de zaal is toch altijd anders.

En daarnaast wil ik nu eigenlijk Elton John wel eens graag zien, maar het zal ook niet voor 2022 zijn. Dat het concert van Villagers in januari Trix niet doorgaat, vind ik ook doodjammer. Daarmee wilde ik graag mijn muzikale start in 2022 maken.

Wat moet er op muzikaal vlak veranderen?

Ik vermoed dat ik dit hier ook al wel eens eerder heb geschreven, maar ik vind de manier waarop er na een plaat wordt toegewerkt tegenwoordig erg jammer. Er wordt een nummer gelost, één of twee weken later weer één, en een week of twee later weer één. Een dag of twee voor de plaat nog een gebeurt hetzelfde soms nog een vierde keer. Dan verschijnt de plaat en die valt vervolgens helemaal plat. Vroeger groeide de verwachting voor een plaat op basis van één single. Om de drie, vier maanden verscheen er een nieuwe. Dat maakte dat de levensduur van een plaat veel langer was en dat je soms een heel jaar doorbracht met een album. Nu lijkt een plaat twee weken na verschijning al oud. Ik ben misschien gewoon een oude zagevent aan het worden, maar dat zou ik toch graag weer zien veranderen.

Mooiste stukje songtekst dat je bent tegengekomen?

“And dark are my days now that I face them on my own / So long arе the nights now that I'm sleeping here alonе”

(uit Nobody Knows Me Like You Do van Birdy.)

Simpel, maar raak. Veel naar geluisterd dit jaar, omdat er weinig nog dichter bij mijn tweede jaarhelft kwam.

Beste platenwinkel?

Ik heb wel eens rondgehangen in Coffee & Vinyl en in The Vinyl Touch in Antwerpen. Verder ook fan van de webshop van Bilbo.

Beste playlist?

Ik maak de mijne zelf, dat slorpt al mijn tijd op 😊

Waarop ben je zelf het meest trots?

Euh…dat ik niet aan hokjesdenken doe? Hoe groot de uitdaging ook is, ik wil toch nog steeds proberen volgen wat er verschijnt en daarbij niet af te schrijven wat in de hitparade verschijnt of hip is.

Wat verwacht je op muzikaal vlak van 2022?

Ik stap elk nieuw jaar binnen als met een wit blad en zonder verwachtingen. Dat is de beste manier om verrast te worden.