#Vaughanblues - Stevie Ray Vaughan - Pride And Joy (1983)

Een tijdje geleden kochten wij voor een prikje 'Strange Pleasure' uit 1994 van Jimmie Vaughan, hetgeen ons meteendeed besluiten om een weekje in te zoomen op het werk van de broertjes Vaughan, die in groepsverband, solo en met elkaar een behoorlijke catalogus op een hoogste kwalitatieve manier bij elkaar gebluesd hebben.

Onweerstaanbaar, vlammend, verschroeiend en onmiskenbaar en vintage Stevie Ray Vaughan. Ondanks het feit dat we in 1983 op het kruispunt van new wave en gitaarrock stonden, werden we compleet overmand door een Texasbluesplaat. In een mum van tijd speelde Stevie Ray Vaughan zich tussen de grootste sterren. Wellicht had hij de jumpstart van Let’s Dance helemaal niet nodig gehad.

Was dit vernieuwend? Was dit nieuw? Helemaal niet, want Stevie Ray droeg de invloeden luid en duidelijk uit, Albert King was het gitaarvoorbeeld en Larry Davis het zangvoorbeeld. Uiteraard was er ook Jimi Hendrix, maar het was de dynamiek, de panache en de kracht, waarmee hij het bracht, die redelijk nieuw was of die we toch al een hele tijd bijster waren.

'Texas Flood' werd opgenomen samen met Double Trouble in goed drie dagen en het klonk oeverloos fris en had een maximum impact. Vaughan schreef Pride And Joy voor zijn nieuwe vriendin. De relatie inspireerde enorm en het was ook de eerste single van de debuutplaat. Samen met grote held, Albert King speelde hij het nummer ook live, hetgeen werd vastgelegd op de lp 'In Session'. Toen Stevie Ray Vaughan postuum werd ingeleid in de Rock and Roll Hall of Fame in 2015, werd Pride And Joy door grote broer Jimmie Vaughan gespeeld met de hulp van Double Trouble, Doyle Bramhall II, John Mayer en Gary Clark Jr.

“Well you've heard about love givin' sight to the blind / My baby's lovin' cause the sun to shine / She's my sweet little thang / She's my pride and joy”.