#ThomasDolby - Joni Mitchell - Good Friends (1985)

Een weekje de spots op een zonderlinge en intrigerende figuur, die als muzikant, producer of innovator tout court sporen achter liet, die meer dan de moeite lonen om op in te zoomen: Thomas Dolby.

In de VUB-jaren hebben wij massa’s lp’s uit de Lemonnierstraat gesmokkeld aan een goede euro per stuk (vijfendertig Belgische franken destijds) en heel veel gekocht wat wij als “rocker” nooit zouden gekocht hebben. Zo waren wij ons toen ook niet bewust van Joni Mitchell en volgden we de raad van Prince op, die niet naliet om zijn loftrompet over La Mitchell af te steken.

Dus begonnen wij verwoed Mitchellmateriaal te hamsteren in omgekeerde richting met 'Dog Eat Dog', geproducet door Thomas Dolby, wiens faam ons niet onbekend was als solo-artiest en als producer van 'Steve McQueen' van Prefab Sprout. En hoe verder we terug in de jaren zeventig gingen, hoe groter de verbazing waarom ons dit niet eerder had bereikt: 'Hejira' potverdorie, 'The Hissing Of The Summer Lawns' miljaarde, 'Court And Spark' nondedomme, 'Blue' sakkerju,... Geen gewone madam ook, eigengereid en van een poëtisch en emotioneel gehalte zoals ze niet voor het rapen liggen.

Thomas Dolby producete dus twaalfde plaat 'Dog Eat Dog' in 1985. Mitchell wou weg van het folk- en jazzjasje en zocht haar heil in de poprichting. En Dolby was daarvoor de aangewezen sidekick en de man van het moment. Maar de samenwerking liep niet helemaal gesmeerd, aangezien echtgenoot Larry Klein co-producete. Dolby dacht aangezocht te zijn als producer, terwijl Mitchell hem eerder beschouwde als de sample- en productieconsultant. Nochtans klinkt de plaat zeer Dolbiaans, op zijn zachtst gezegd.

Op de oorspronkelijke hoes krijgt hij nog een credit als co-producer, maar op de versie, die in 2003 uitgebracht werd onder “The Complete Geffen Recordings” krijgt hij nog slechts een vermelding als “Sound File Assistance”. Enfin, voor ons is de Dolbystempel zeer prominent. En we kiezen voor de openingstrack en een duet met Michael McDonald. Mooie song van een grote dame met af en toe een klein kantje. Maar Dolby is mild: “Joni Mitchell’s 'Blue' was one of the first albums I ever bought with my own money, so it was a huge honor when she asked me to work with her. It ended up not being that great an experience. I was probably a bit of a brat at the time, as well, and things didn't work out too well. The album was quite electronic, and I think that her fans didn't receive the album well and they wanted someone to pin the blame on, and that was me. I'm still glad to have done it. To be touched by that much grace and genius was very fortunate.”