Taz Von Stone - Vale Of Need & Burning Heat

Ook de tweede single van Taz Von Stone is bijna ondraaglijk mooi.

Exact een maand geleden kwam Matthijs Vanstaen naar buiten met de eerste single van zijn nieuwe project Taz Von Stone: All Hail The The Flag. Daaraan was meteen te horen dat Vanstaen geen echte nieuwkomer is. Al zijn hele leven is hij  alleen maar gedreven door muziek. Muziek is zijn therapie, het helpt hem verwerken. Hij hoopt dan ook dat hij er anderen even hard mee kan helpen als zichzelf en dus wil hij maar één ding: zo veel mogelijk spelen voor een publiek.

Na de nodige pech met bands en bandleden besloot hij met dit project alleen aan de slag te gaan. Beïnvloed door een waaier aan stijlen, gaande van neo-klassiek, over elektronica tot zelfs de meest gitzwarte metal, creëert hij met Taz Von Stone eclectische, donkere singer-songwriter pop, waarin hij synths en gitaar combineert en wordt voortgestuwd door emoties en elektronica.

Aan ideeën geen tekort op ‘Solitude Never Comes Alone’, het eerste album dat dit najaar zal verschijnen. Met dit project laat hij zichzelf toe werkelijk alle registers open te trekken. De inspiratie voor de titel van de plaat ligt vooral in de dood van een goede vriend aan de basis. Een vriend die hij al twee jaar niet meer had gezien omdat Matthijs zich wikkelde in eenzaamheid en niet vaak meer buiten kwam. Plots kreeg hij de klap te verwerken: de lieve reus ‘Jones’ (Jonas Druyts) komt om bij een tragisch klimaccident op een andere reus ‘Mount Kazbek’, in het grillige Georgië.

En eenzaamheid komt nooit alleen. Het heeft gevolgen. Eenzaamheid verspreidt zich als een virus. Eenzaamheid kostte hem tijd met een vriend, tijd die niet meer terug te krijgen is. Eenzaamheid lag misschien ook mee aan de basis van de breuk van zijn relatie afgelopen winter.

Toch brengt eenzaamheid ook mooie dingen met zich mee. Introspectie staat garant voor oeverloze inspiratie en creativiteit. Dat bleek al uit All Hail The Flag en nu ook uit het ingetogen, maar smeulende Vale Of Need & Burning Heat dat geen uitbarsting kent van gruizige elektronica, maar tot het bittere eind de spanning vasthoudt.