School Is Cool - Whisper On The Wind

Na de herwonnen branie op Uh-HUh gaan Genard en co kleiner dan ooit.

"De kiemen van deze song zijn gelegd tijdens een mistroostige onweer-wandeling als prille ouder in winter 2019. Op een lapje verstikt gras langs Ring van Antwerpen liep ik met mijn dochtertje Mattilda, toen amper drie maand oud, in een draagzak gewikkeld. Terwijl zij rustig sliep, zich compleet onbewust van de intense regenbui waarin we verzeild waren, vroeg ik me af of ik wel uit het juiste hout gesneden was om vader te zijn. Het nummer kwam er spontaan uit, daar langs de autostrade. Het is een soort van sollicitatiebrief voor het volwassenzijn geworden, waarbij ik eindelijk niet anders kon dan eerlijk zijn. Er zit best wel hoop in, een beetje troost en, uiteraard, overvloedige referenties aan mythologie."

Aan het woord is Johannes Genard, frontman van School Is Cool. Hij heeft het over Whisper On The Wind, de nieuwe single van de band. De derde al uit het aankomende (vijfde) album, dat met eerdere singles Uh-Huh en Comfort heel gevarieerd belooft te zijn.

Whisper On The Wind is een een heel teder nummer, gedragen door een diep fundament van basorgel waarboven violist Michaël Larmiroy een loop legde van charrango (een klein Zuid-Amerikaans snaarinstrument) op de maat van een trage drumlijn van nieuwe drummer Meukens. Het start heel fijn met akoestische gitaar en een tien jaar oude falsetmelodie, ingezongen door toetseniste Hanne Torfs.

De bijhorende videoclip van regisseur-fotograaf Jef Boes toont de band als medewerkers van een typisch Amerikaanse roadsidediner die zich dood vervelen. Als de shift erop zit en ze zich naar buiten begeven, gebeurt er iets vreemds. De daaropvolgende weirdness is typisch School is Cool en levert een bevreemdende, maar hoopgevende clip op voor een bevreemdend maar hoopgevend nummer dat ietwat doet denken aan Boy & Bear.

LIVE
3/11, Trix, Antwerpen
7/11, AB, Brussel