Oproer - Rosaline

Oproer is al een tijdje zwanger en werpt zelfs een boreling elke maand.

Een tijd geleden smeedde een vijftal jongelui uit Aalst een negenmaandenplan. In die negen maanden zouden ze elke maand een single uitbrengen onder de naam Oproer. De mannen hielden woord en ondertussen zijn we al aan worp nummer zeven toe. Rosaline is een nummer dat aanvoelt als een bokshandschoen van zwart fluweel recht in je middenrif.

Een en ander is de verdienste van zanger Dries Van Der Schueren. Hij gaat hier zo diep dat je niet anders kan dan door je knieën gaan en zittend op de vloer blijven luisteren.

Maar vergeet natuurlijk niet de omkleding van zijn stem en de sfeerzetting. Eerst zijn er de subtiele toetsen van pianist Jérôme Pringiers die meteen een nachtelijke sfeer oproept (als het artwork van Tom De Koninck dat al niet deed). Dan sluipen een logge bas en zompige beats de track binnen en wanneer dan Van Der Schueren invalt, ben je helemaal verloren. Alleen gitarist Tijl De Vis lijkt zich dit keer, op een paar mistige lijntjes na, echt in te houden.

Deze kant van Oproer kenden we nog niet. Onze eerste kennismaking twee jaar geleden was het vettig rockende Dolores en de mannen incorporeerden ook al hiphop in hun sound, maar sinds Captains lijkt de band een volwassener en verfijnder geluid te ontwikkelen. Rosaline is wat dat betreft de voorlopige kers op de taart, maar we hebben dus nog twee songs te goed. Wat gaat dat worden?