#DeBetereBasstem - John Trudell

De diepe bas, de basso profondo of le basse noble: het zijn allemaal synoniemen om de diepe stem te omschrijven die meestal geassocieerd wordt met de heer Leonard Cohen, die naar het einde van zijn lange carrière almaar dieper peilde. Maar ook heel wat anderen deden een meer dan verdienstelijke poging de bodem van de stembanden te verkennen. Een week vol favorieten die mee kunnen dingen naar de Oscar voor de diepste stem. En kom nu niet af met Barry White, voor een keertje niet...

John Trudell

Toen wij zo ergens midden 1991 voor het eerst werden geconfronteerd met de eerste Europese single Rockin' The Res, gingen de oortjes onmiddellijk wijd open. De vreemde combinatie van indianengezang waarover een ritmische parlando gesproken werd met een fors gespeelde rockbegeleiding, zette onmiddellijk weerhaakjes uit.

Enter John Trudell, een Santee Dakota indiaan (zie ook hier) en politiek activist met een gruwelijk akelig familiedrama achter de rug - hij verloor in 1979 zijn zwangere vrouw, drie kinderen en schoonmoeder in een verdachte brand in het Duck Valley Indian Reservation in Nevada. Kortom, een man met een verhaal.

Aangemoedigd door Jackson Browne bouwde hij een muzikale carrière uit die ons na zijn doorstart met 'Aka Grafitti Man' nooit meer losliet. Straffe kost en eigenlijk lusten we hem nog meer als hij pisnijdig uit de hoek komt, zoals op Johnny Damas And Me en hij poëtisch vitriool lijkt te spuwen met de native indanengezangen van Quiltman op de achtergrond, waardoor het nog dreigender uit de hoek komt.

Dit hadden we hem ooit wel eens live willen zien doen. "In the Nazi Babylon / in the Nazi Babylon / the mongrel dog, the mongrel dog"

Foto: https://www.johntrudell.com/