De Beste Singer-Songwriter Van Vlaanderen: talent zat

Achtergrond

Televisieshows die vedetten moeten opleveren. We hebben er weinig affiniteit mee en als we dan toch eens kijken, stemmen we blijkbaar altijd voor de verkeerde. Maar… we hebben hier tieners in huis en die kijken steevast naar De Beste Singer-Songwriter van Vlaanderen (DBSSVV) op Vier. Zo werden wij daar ook aan blootgesteld en het dient gezegd: niet geheel tegen onze wil!

Benieuwd of de kandidaten live ook zo sterk waren als ze overkwamen op het kleine scherm togen we vorige maandag naar de opnames van de uitzending van 5 december. Plaats van afspraak: de gezellige zaal El Dorado in Humbeek. De uitdaging voor de kandidaten: een eerste keer live spelen voor een publiek met band.

Met zes waren ze nog die avond en ze schreven weer allemaal een nieuw nummer. Dat moest gebracht worden met de band Meuris (zonder Stijn die gastjurylid was).

Als eerste kwam Barbara Vlaeminck aan de beurt en meteen werden we koud gepakt door diens naturel en haar prachtige stem. Cloud7  heette haar lied en ze wist best dat het eigenlijk Cloud 9 moest zijn (Engels voor de opperste staat van geluk), maar haar zoontje heet Siebe en sieben in het Duits is zeven, dus… eigenlijk een song over haar zoontje. En dat werkte: het was weer persoonlijk, geloofwaardig en heel mooi gebracht.

Leuvenaar Ricardo González hield het de voorbije afleveringen meestal ingetogen, maar liet vandaag zijn spierballen rollen met Move. De man heeft de looks en een goede podiumprésance en krijgt dan ook de nodige oneerbare voorstellen van jonge fans, maar zijn nummer had een iets te eigenzinnige opbouw om een echte kraker te zijn.

De twintigjarige Debbie Jacob was de enige die het in het Nederlands probeerde. Goed gezien natuurlijk, want die taal is ze perfect machtig en Het Was Mooi startte met een paar leuke metaforen, maar oh wee het ex-vriendje waarover deze song ging. Het kleine, bleke eekhoorntje ­ ­– zoals Stijn Meuris haar noemde – knauwde redelijk stevig terug.

Pieter Peirsman, de boomlange alleskunner (speelt basket op redelijk niveau, universiteitsstudent en muzikant bij Slow Pilot en Walrus) had duidelijk de grootste fanclub bij. Geen wonder, want hij won de vorige aflevering wat hem een duet met Sarah Bettens opleverde in Paradisio, Amsterdam. Samen brachten ze This Is What I Feel Like van Armin Van Buuren. Vanavond blies hij de spanten uit het dak van de El Dorado met The Lonely Ones en hiermee zette hij vooral Ricardo een neus, want zijn spierballen bleken nog dikker en lekkerder te rollen. Zou hij ook deze keer weer winnen? 

Celien Deloof – dochter van Margriet Hermans – liet vorige week al een traantje bij het commentaar van de jury en ook nu weer spaarden Frank Van der Linden, Sarah Bettens en Stijn Meuris de roede niet. Ze noemden You Are Strong weliswaar de grootste hit van de avond, maar met het ambacht van singer-songwriter had het volgens hen niet veel van doen. Ook veel lof voor de stem van Celien en dat was meer dan terecht. De jongedame had eigenlijk een keelontsteking en sprak als een ekster, maar haar zangprestatie inspireerde Frank Van der Linden tot de quote:” Zo’n keelontsteking wil ik ook!”. Het hield de jury niet tegen om haar op het einde van de avond voorgoed naar huis te sturen.

Laatste in de rij was Joey Brocken, maar zijn Leave It All Behind namen wij iets te letterlijk. Drie minuten later waren we zijn vrolijke zomersong alweer vergeten. Hij had iets te goed naar de raad van Tom Smith van Editors geluisterd – de kandidaten hadden die band mogen ontmoeten – en het iets te simpel gehouden.

Toch waren we onder de indruk van al de kandidaten. Zonder voorbereiding betraden ze een na een het podium en zongen daar alsof ze nooit iets anders deden. We hebben al veel shows gezien van beroemde bands waarvan de zanger de eerste minuten wat moet opwarmen, maar deze zes overtuigden elk op zijn/ haar manier in drie minuten.

Winnaar van de avond was de zevenendertigjarige Barbara. Een beetje onverwacht en toch weer niet. Zij had ons het meest ontroerd en dat vonden ook de jury en presentatrice Lisa Smolders. Hoed af ook voor de ploeg van Vier die deze show op een enorm vlotte en spontane manier inblikte. Alles kwam heel natuurlijk en geloofwaardig over en er waren maar enkele tweede takes nodig (niet van de optredens trouwens!).

DBSSVV heeft ons dus overtuigd en onze scepsis tegen dit soort talentenjachten serieus bijgesteld. We gaan dit volgen tot het eind en ook al maken we ons geen illusie dat hier echt de beste singer-songwriter zal uitkomen die Vlaanderen ooit kende: talent zit hier zeker tussen!

DBSSVV elke donderdag op Vier en wie snel is, kan gratis een live opname bijwonen.