Christophe Demunter

Eindejaar 2016

Voor iemand die van cijfers en muziek houdt, zijn eindejaarslijstjes een godsgeschenk! Christophe reisde dit jaar in tachtig dagen net niet de wereld rond maar zag daarnaast toch nog tijd om een tweehonderdvijftigtal bands te zien. Af en toe bracht hij daarvan verslag uit voor deze site.

Mooi gepoetste plaat

1. De Portables – 'The Killing Horizon' : met voorsprong de plaat die dit jaar het vaakst op onze platenspeler lag of ons in de auto vergezelde. Endless repeat-plaatje!

2. De Portables – 'The Killing Horizon' : met 75 minuten verdeeld over vier kanten mag deze plaat gerust twee plaatsjes in deze top-5 inpalmen! Ook drie keer genoten van de live-uitvoering, telkens in een andere setting (huiskamerconcert, Boomtown / Gentse Feesten, voorprogramma van Cavern Of Anti-Matter in de AB)

3. Minor Victories – 'Minor Victories' : een samenwerking tussen leden van o.a. Mogwai en Slowdive, het klinkt op papier als een match made in heaven. Erg straffe plaat, live viel het al eens tegen (Best Kept Secret) maar ook een paar keer heel erg mee (Pukkelpop, Botanique).

4. World Dirtiest Sport – 'Electroweak Phase Transition' : het had een songtitel van Stereolab kunnen zijn, maar het is het prima album van World Dirtiest Sport, het eenmansproject van Kevin Branstetter (een derde van Trumans Water). Veelzijdig en eigenzinnig. Ook een leuk nachtelijk optreden tijdens Incubate in september!

5. BARST – 'The Western Lands' : 's mans concerten zijn een belevenis en na de Treha Sektori / RM74 / BARST samenwerking van een tijdje terug, was het debuutalbum van BARST (Bart Desmet in het rijksregister) één van de releases waarnaar we de afgelopen maanden het meest uitkeken. Het vergde een paar luisterbeurten en het album groeit nog steeds, maar een plaats in dit lijstje is zeker op umm… zijn plaats.

6. Nothing – 'Tired Of Tomorrow' : de band bleef tot dit jaar onder onze radar. Echt origineel is de sound niet, maar ze leverden een verdomd aanstekelijke cocktail af van zowat al onze favoriete genres.

7. Annelies Monseré – 'Debris' : intrigerend werkstuk dat uitmunt in zijn eenvoud. Niet alledaagse sound – het lijken soms hedendaagse interpretaties van niet bestaande liedjes uit de middeleeuwen. Spaarzame vocals en nog spaarzamere instrumenten. Een rustpunt in de overvloed aan bombast!

8. FEWS – 'Means' : misschien wel hét optreden op Dour waarna we zo vlug mogelijk naar de platenwinkel wilden hollen. En zo geschiedde een paar dagen later…

9. Grand Blue Heron – 'Hatch' : deze reiger herrees uit de asse van Hitch en voor deze tweede jeugd mag alles maar moet niets. Een sterk uitgangspunt voor een straf rockalbum. De plaat verscheen op de valreep van 2015 maar vond pas de weg naar onze platenkast na één van de (vele) releaseshows in de loop van 2016.

10. Lush – 'Blindspot EP' : nooit gedacht dat we nog nieuw werk van deze oer-shoegazers zouden kunnen aanschaffen. Lush kwam, zag, overwon en verdween. Een kort maar aangenaam weerzien, met een handvol songs om aan de al impressionante catalogus toe te voegen.

Mooi in levende lijve

Sophia – Botanique, 26/04/2016: Robin-Proper Sheppard klonk de voorbije twintig jaar nooit gebalder!

Explosions In The Sky – AB, 07/06/2016: deze Texanen schieten altijd raak, ook de twee keer dat we hen dit jaar konden meemaken.

PJ Harvey – Rock Werchter, 02/07/2016: de plaat viel, wat mij betreft, wat tegen, maar de live-uitvoering van ‘The Hope Demolition Project’ hield ons in Werchter een uur lang in de ban.

Pixies – Dour, 17/07/2016: Deal of geen Deal, een concert van de Pixies blijft een louterende belevenis. We merkten nauwelijks een verschil tussen Torhout 1989 en Dour 2016 (maar dat kan ook aan ons liggen).

Giant Sand – Boomtown Gent, 19/07/2016: heerlijke performance van Howe Gelb terwijl buiten het Gentse Feestengedruis volop daverde.

De Portables – Boomtown Gent, 20/07/2016: integrale uitvoering van hun recentste lichtjes fantastische worp The Killing Horizon. Was het niet zo goed geweest, we waren geen drie keer gaan zien dit jaar.

Let's Eat Grandma – Pukkelpop, 19/08/2016: af en toe kom je nog eens een fris geluid tegen. De twee jonge meisjes knipogen dan wel vaag naar CocoRosie, het was een erg aangenaam ontwaken, die vrijdagochtend te Hasselt.

Sleaford Mods – Pukkelpop, 19/08/2016: steengoed optreden, niet meer, niet minder.

LCD Soundsystem – Pukkelpop, 20/08/2016: misschien wel de reunie van het jaar. En wat voor een reunie. We kijken nu al uit naar een volgende passage (liefst zonder Axl Rose)!

Wooden Indian Burial Ground, Leffingeleuren, 10/09/2016: waanzinnig optreden in het kleinste café van Leffinge. Terwijl Truckfighters in de grote zaal zo groot mogelijk probeerden te klinken, serveerde dit trio een energieke punkrockshow zoals we ze veel te weinig zien. Alles kapot, en eindigen met een cover van de Beastie Boys.

Mooi niet!

Prince Alone In The Studio van Smog (1995) had in de dagen na 21 april 2016 best wel in heavy rotation op de radio gemogen.

Mooi maar gemist

Jammer dat we Neil Halstead en Annelies Monseré (Trix, 12/11/2016) moesten missen wegens die dag dubbelgeboekt (ook nog The Cure in het Sportpaleis). Bovendien tegelijkertijd ook nog eens Suuns, Tortoise en Kate Tempest (Sonic City). So many bands, so little time, zou Miquel Brown zeggen…

Mooi in beeld

Mooi in woord

Hartelijk gelachen met de uit het leven gegrepen teksten van Fleddy Melculy!

De toekomst is mooi

Zowel in 2015 als in 2016 genoten we van de Londense celliste-met-loopstation Jo Quail. Een groot publiek zal ze nooit aanspreken, maar een daMusic publiek wensen we haar dan wel weer toe! Verpletterend mooi.

Qua binnenlands talent wensen we vooral het Luikse It It Anita de tegendraadse wind in de rug! Verpletterend tout court.

Om communautair getinte verwijten op voorhand te counteren, stippen we heel graag ook nog BARST aan. Dit eenmansproject uit de Consouling Sounds-stal zorgt steevast voor magisch donkere concerten. Eind 2016 mochten we (eindelijk!) ook zijn debuutplaat aanschaffen. Benieuwd wat 2017 brengt. Licht verpletterde trommelvliezen wellicht.