#Canada - The Band - The Weight (1969)
Het cliché zegt dat Canadezen gewoonweg de vriendelijke en beleefde versie van de Amerikanen zijn. Gek van ijshockey. En Franstalige Canadezen zouden luizige chauffeurs zijn. Wij houden ervan, van onze meertalige Noord-Amerikanen. Daarom deden wij een arbitraire greep uit hun beste rockers.
Noblesse oblige, want we eindigen uiteraard met wellicht de allerbeste rootsrockgroep aller tijden. De uitvinders van Americana, toen Americana nog lang geen Americana was. Kijk dit is nu typisch: tot aan 'Domino Deel 1', zo ergens begin jaren tachtig, hadden wij hier amper van gehoord. Maar toen de expliciete aandacht gevraagd werd voor The Weight - dat durfde men bij 'Domino Deel 1' - was het even heel stil op de tienerkamer aan de Waterlozeweg in Waterloos. Waar warenwij al die tijd dat dit bestond? Zo statig, zo soulvol. Americana avant la lettre, Americana ver voor de term bestond.
Was dit folk? Was dit rock? Was dit country? Was dit gospel? Yep, maar dan alles tegelijk in één geniale hutsepot. En alhoewel het nummer voor The Band geen grote hit was (nummer drieënzestig in de Billboard 100, nummer eenentwintig in het VK), werd het één van de meest gecoverde nummers. En niet door de minsten: Jackie DeShannon, Aretha Franklin, The Supremes, The Temptations, Spooky Tooth, The Staple Singers, Joe Cocker, Weezer, Travis, Joan Osborne, Rickie Lee Jones en vele anderen. Geschreven door Robbie Robertson op vijfentwintigjarige leeftijd. U mag dat gewoon vinden. Wij daarentegen zijn perplex dat iemand zo'n statig nummer met die thematiek neerlegt op zijn vijfentwintigste.
Een reisverhaal over een persoon die aankomt in het Amerikaanse stadje Nazareth in Pennsylvania. Het Nazareth uit de beginregel is in elk geval een plaatsje in Pennsylvania, waar de hoofdpersoon naar afreist. Eenmaal aangekomen, ontmoet de reiziger verschillende mensen. Over deze ontmoetingen gaat de song. Achtereenvolgens een man die hem niet de weg kan wijzen naar een hotel, "Carmen" en "the Devil", die samen oplopen, "Crazy Chester" die hem een bed aanbiedt in ruil voor zijn hond, en "Luke" die is gaan wachten op de apocalyps zonder zich te bekommeren om zijn jonge bruid.
En de ironie is dat de man, die eigenhandig “Americana” uitvond, eigenlijk geen Amerikaan is. Hij is een native American ,geboren in Canada als zoon van een Joodse vader en langs moeders kant van Mohawk-afkomst. Zijn moeder Rosemary Chrysler, Dolly genaamd was opgegroeid op het Six Nations-reservaat in Zuid-Ontario. En het was in het Six Nations-reservaat dat Robbie Robertson vele zomers als kind spendeerde en geïnitieerd werd in de traditie en erfenis van zijn indiaanse voorvaderen.