#BillyBraggKiest - The Smiths - Back To The Old House (1984)

Back To The Old House is het nummer dat precies deed wat Billy Bragg zelf wilde doen. Dat was dan ook de reden waarom hij het zelf ook opnam en in 2006 uitbracht op een verzamelaar. Billy Bragg beschouwde zichzelf als gezegend dat hij en The Smiths tijdsgenoten waren, in een periode waarin de hitlijsten werden gedomineerd door "two geezers and a syntesizer" zoals Pet Shop Boys, Nick Kershaw en Howard Jones. 

The Smiths waren iets héél bijzonders. De teksten waren briljant en de gitaren groots. Back To The Old House is een absolute klassieker en een ondergewaardeerd, maar o zo treffend en mooi liefdeslied. En dat is exact wat ook Billy Bragg wilde schrijven: een nummer over het onderhouden van een sterke band met één persoon.

In het begin van de song zingt de ik-figuur dat hij liever niet wil terugkeren naar die een welbepaalde plek uit zijn verleden, waar heel wat slechte herinneringen aan kleven. Maar dan denkt hij terug aan iemand die er toen ook was, de persoon die daar en dan zijn enige echte troost was. De gedachte daar weer samen te kunnen zijn, maakt dat hij toch zou willen terugkeren, maar alleen als die ander er ook is. Diep vanbinnen weet hij echter dat hij nooit de kracht zal kunnen opbrengen om het daadwerkelijk te doen, ook al zou hij het willen, alleen al voor deze ene persoon. 

Oorspronkelijk was Back To The Old House een B-kantje voor What Difference Does It Make.  Het was tekenend voor de unieke creatieve band tussen Morrissey en Marr, die ook als melancholisch folkduo songs van formaat neerzetten. Het werd geschreven in september 1983, en voor het eerst opgenomen voor een BBC John Peelsessie. Johnny Marr was toen nog maar negentien, maar zijn gitaarspel was dan al overdonderend helder en verraadde zijn voorliefde voor gitarist Bert Jansch.