Barnill Brothers - A Better Place

Drie jaar na de debuut-ep en na twee jaar schaven komen de Barnill Brothers met de door Douglas Firs geproducete eerste plaat. En daarmee schieten ze recht in de roos.

Wie een mooiere openingssong van een plaat van dit jaar kan noemen dan Carry Me Home van de Barnill Brothers krijgt van ons een kus van de meester en mag een bank vooruit. Dit is van zo’n pure schoonheid dat de wereld in een oogwenk een betere plek wordt. De instrumentatie van akoestische gitaren, staande bas, viool, mondharmonica en drums is warm als een zomerse weide en de stemmen van Ruben Hillewaere en Barnabé Deliens (en in de achtergrond Lara Rosseel) blenden zo mooi als waren ze voor elkaar gemaakt.

Verderop de plaat staan nog zulke intieme pareltjes. Zoals bijvoorbeeld het van warme blazers voorziene Another Man en On Each Other’s Side, maar ‘A Better Place’ is geen verzameling van elf kampvuursongs. Eternal Morning groovet bijvoorbeeld onweerstaanbaar en ook bij de pianosong Reverie tikt je rechtervoet onbewust al snel het ritme mee.

I Won’t Try lijkt dan weer recht van de hand van de meesters te komen. En met die “meesters” bedoelen we Paul McCartney en de zijnen. Die intro op piano alleen al steekt Let It Be naar de kroon, maar de manier waarop de song na vijfenvijftig seconden plots naar een hogere versnelling schakelt, is geniaal.

De songs op ‘A Better Place’ tonen hoe twee dertigers worstelen met de onzekerheden van deze tijd en hoe ze verlangen naar een betere wereld zonder zorgen en vol onbezoedelde lucht en ze creëren op hun beurt net die sfeer. ‘A Better Place’ is dan ook een plaat voor alle dappere dromers.

Ontdek Barnill Brothers hier live.