#Amerika - Bruce Springsteen - Born In The USA (1984)

Amerika, niet het continent, wel de natie van vijftig federale staten en driehonderddrieëndertig miljoen Amerikanen die allemaal op een verschillende manier naar dat land kijken.

Hoewel vaak verkeerd geïnterpreteerd als een volwaardig patriottisch volkslied, gaat Born In The USA over de problemen waarmee Viëtnam-veteranen werden geconfronteerd, toen ze terugkeerden naar Amerika. Terwijl veteranen van andere oorlogen als helden ontvangen werden, werd wie in Viëtnam vocht, meestal genegeerd, toen ze terugkeerden naar het thuisland. En velen leden aan posttraumatische stressstoornis en andere aandoeningen.

Dit nummer is geïnspireerd door een toevallige ontmoeting met Ron Kovic, die aan een rolstoel was gekluisterd nadat hij was neergeschoten tijdens gevechten in de oorlog. Kovic, die zich aanmeldde om in de oorlog te vechten, protesteerde er later tegen en werd een leider in de anti-oorlogsbeweging. In 1976 publiceerde hij het boek 'Born On The Fourth Of July', waarin zijn verhaal werd verteld. In 1989 werd er een film van gemaakt met Tom Cruise als Kovic.

Springsteen pikte een exemplaar van het boek op in 1980, toen hij met een vriend op een roadtrip door het land was. Ze waren buiten Phoenix en Bruce vond het in een drogisterij. Ongeveer twee weken later verbleef Springsteen in Los Angeles in het Sunset Marquis hotel, waar opmerkelijk genoeg ook Kovacs verbleef. Ze ontmoetten elkaar bij het zwembad en hadden een lang gesprek, waarbij Kovacs Springsteen uitnodigde om met hem mee te gaan naar het veteranencentrum in het nabijgelegen Venice. Bruce accepteerde de uitnodiging en vond het bezoek behoorlijk verhelderend. "Ik ben meestal vrij gemakkelijk met mensen, maar toen we eenmaal in het centrum waren, wist ik niet hoe ik moest reageren op wat ik zag", zei hij tijdens een residentie in 'Springsteen On Broadway'. "Met deze jongens over mijn eigen leven praten leek lichtzinnig. Er was dakloosheid en drugsproblemen en posttraumatische stress - jongens van mijn leeftijd die te maken hadden met levensveranderende fysieke verwondingen."

Springsteen gebruikte hun verhalen als basis voor het nummer. "De strofes zijn slechts een verslag van de gebeurtenissen", zei hij. "Het refrein is een verklaring van je geboorteplaats en het recht op alle trots en verwarring en schaamte en gratie die daarmee gepaard gaan." Springsteen begon in 1981 met het schrijven van een song met als titel Vietnam. Hij veranderde de titel en het refrein, toen regisseur Paul Schrader hem een script stuurde voor een film waaraan hij werkte, genaamd 'Born In The USA', over een rockband die worstelt met het leven en religie. Schrader hoopte dat Springsteen in de film zou verschijnen. Bruce deed niet mee aan de film, maar hij nam de titel van de film over.

Het maakte vele veranderingen door voordat het werd uitgebracht als titelnummer van het zevende album van Springsteen in 1984. Het refrein komt over als een pure uitdrukking van Amerikaanse trots, maar de coupletten werpen een beschamende blik op hoe Amerika Viëtnamveteranen behandelde. Springsteen sprak over deze tweedeling toen hij met Barack Obama sprak in de podcast 'Renegades'. "Het is een complex beeld van het land", zei hij. "Onze hoofdrolspeler is iemand die is verraden door zijn natie en zich toch diep verbonden voelt met het land waarin hij opgroeide. De beelden waren zo fundamenteel Amerikaans, maar het vroeg wel van je om twee tegenstrijdige ideeën tegelijk in je hoofd te houden. Je kunt tegelijkertijd heel kritisch zijn over je land en erg trots zijn op je land."

En opnieuw was er "oneigenlijk gebruik" en opnieuw was het Ronald Reagan, die het misbruikte tijdens de campagne voor herverkiezing in New Jersey in 1984. Reagan zei in zijn toespraak: "Amerika's toekomst berust in duizend dromen in je hart. Het rust in de boodschap van hoop in liedjes die zo veel jonge Amerikanen bewonderen: Bruce Springsteen uit New Jersey. En jou helpen die dromen waar te maken, dat is waar het in mijn baan om draait." Springsteen sprak hierover in een interview uit 2005 met National Public Radio: "Dat was, toen de Republikeinen voor het eerst de kunst onder de knie kregen om alles en nog wat over te nemen dat fundamenteel Amerikaans leek. En als je aan de andere kant stond, was je op de één of andere manier onpatriottisch. Ik maak Amerikaanse muziek en ik schrijf over de plaats waar Ik leef en over wie ik ben in mijn leven. Dat zijn de dingen waar ik voor ga strijden en vechten."

Sprekend over hoe het lied verkeerd werd geïnterpreteerd, voegde hij eraan toe: "In mijn liedjes zit het spirituele deel, het hoopvolle deel in de refreinen. De blues en je dagelijkse realiteit zitten in de details van de coupletten. Het spirituele komt naar voren in de refreinen. , die ik heb gekregen van gospelmuziek en de kerk."