Vito - Cheesy

Eigen beheer

Zo klinkt volwassen Americana van bij ons.

Dat ook een man zijn gevoelens mag tonen, is al lang ingeburgerd, ook al vallen sommige meisjes nog altijd eerder voor de foute alfamannetjes. Voor dat soort venten is het door Dijf Sanders geproducete ‘Cheesy’ maar niets, maar voor alle anderen wel. Dat singer-songwriter en frontman Vito Dhaenens een man met gevoelens is, weten we al langer. Vorig jaar bracht hij met zijn band een eerste ep uit met de niet mis te verstane titel ‘Man With Feelings’. En ook al lijkt hij zich daar nu een beetje voor te schamen, afgaande op de titel van de tweede, toch legt hij weer zijn hart in de etalage; open en bloot zodat iedereen er inkijk in heeft.

Vier songs telt de nieuwe ep slechts en dat is meteen het enige slechte nieuws. Singles Teenage Love en vooral het met een heerlijke gitaarsolo gezegende Talking Is Just Talking wisten ons al helemaal in te pakken, maar zo bleven er nog maar twee nummers van het Gentse vijftal over om te ontdekken.

Maar Vito zet voorlopig geen enkele “filler” op plaat. Ook Danger en Take Care blijken immers heerlijke, door Mauro Bentein (gitaar), Renaud Oudenaerde (bas), Maxime De Vos (toetsen) en Jelle Vercruysse (drums) heel teder ingekleurde songs te zijn. Vergelijkingen met The War On Drugs en Kurt Vile werden al eerder gemaakt, maar voeg daar ook maar The Del Fuegos bij (herinner u het heerlijke I Want You).

Danger gaat in zekere zin over zelfverdediging; over het dumpen van een meisje omdat je er te afhankelijk van bent geworden, omdat je beseft dat als zij de eerste stap zet om de relatie te verbreken, je het niet zal overleven. Vraag is dus maar wie er werkelijk in gevaar is en dat lijkt Vito maar al te zeer te beseffen op deze emotioneel geladen track.

Take Care is de track met de meeste laagjes, met een passend gekozen piano, maar het blijkt na meerdere luisterbeurten het mindere nummer van de vier. Het zit iets te veel dicht in vergelijking met de andere drie. Bij de andere nummers krijgen we visioenen van eindeloze autoritten in de zon en op banen waar geen andere levende ziel te bespeuren valt. Dat gevoel ontbreekt hier, waardoor het een beetje de vreemde eend in de bijt is. Nog altijd een mooie eend, maar niet de mooiste.

‘Cheesy’ deed ons zin krijgen om de eerste de beste platenwinkel binnen te stormen en de plaat te kopen of een ticket aan te schaffen voor een van Vito’s komende optredens. Door corona zullen we ons voorlopig beperken tot het streamen van de plaat op repeat.