Villagers - Where Have You Been All My Life

Domino

Al wie ooit een live show van Villagers bijwoonde, weet hoe intens Conor O’ Brien zijn bloedmooie, persoonlijke songs vertolkt. Het was dan ook een geweldig goed idee van de Villagers-voorman om na drie studioalbums live terug te blikken op zijn bij elkaar gespaarde oevre.

O’ Brien trok naar de RAK-studio’s in Londen samen met Richard Woodcraft (Radiohead, The Last Shadow Puppets) en zijn vaste geluidstechnicus bij live shows, Ber Quinn. Daar nam hij twaalf songs op in een dag tijd, bijgestaan door Cormac Curran op toetsen, Danny Snow op staande bas, Mali Llywelyn op harp, mellotron en zang en Gwion Llewelyn op drums en bugel. Publiek was er bij de opnames niet aanwezig, maar toch krijg je een idee van hoe de spanning kan oplopen bij een Villagers-show.

Wat ook meteen duidelijk is van bij de eerste noten van Set The Tigers Free, is welke evolutie Villagers heeft afgelegd. De song verscheen destijds op het bejubelde debuut van Villagers uit 2010, maar krijgt nu een bloedstollende, tragere versie die nog veel dieper snijdt dan het origineel, ook al is het deze keer zonder overdubs.

Sommige songs blijven dichter bij het origineel. Dat is vooral het geval met de meer recente songs zoals Everything I Am Is Yours, Courage en The Soul Serene uit ‘Darling Arithmetic’, het album van vorig jaar. Dat album is het best vertegenwoordigd op deze live verzamelaar met zes tracks. ‘Becoming A Jackal’ en ‘{Awayland}’ leveren elk twee songs. Dat is ook niet verwonderlijk, want ook persoonlijk maakte O’Brien heel wat evolutie door. De O’Brien van zes en zelfs drie jaar geleden bestaat niet meer.

En toch zijn het de oudere songs die de meerwaarde leveren voor dit album, net omdat ze zo anders klinken: rijper, naakter en raker. Vaak gaan artiesten live sneller speler, maar O’Brien haalt hier doelbewust het tempo naar beneden en pelt wat lagen weg. Wat overblijft is de kern, de “true colors” zeg maar. 

Prachtig is de single die uit deze plaat werd getrokken. O’Brien schreef Memoir oorspronkelijk voor Charlotte Gainsbourg, maar zijn versie doet haar interpretatie verbleken. Gainsbourg fluisterde de tekst, maar O’Brien verleent zo veel kracht aan de woorden dat je niet anders kan dan je hart openen voor de song.

‘Where Have You Been All My Life’ sluit af met een cover van Wichita Lineman van Glen Campbell (geschreven door Jimmy Webb). Het lied kent vele versies, maar Villagers maakt er een warm liefdesliedje van, gedragen door blazers en een gammel klinkende piano. 

Fans zullen misschien aarzelen om dit album te kopen omdat er maar weinig onuitgegeven werk op staat en ze van live shows al weten hoe intiem en ontwapenend Villagers kan klinken. Daar kunnen we weinig tegenin brengen, al is Memoir echt wel bloedstollend mooi. We zullen alleszins weer present tekenen als Villagers op 15 februari in de Botanique staat, een extra zakdoek in the pocket.