Various artists - OPIA: Various Artists Selected by Christian Samsara

Ultimae

Het is herfst en dan is het erg waaierig. Tenminste, zo is het niet alleen in ons Belgenlandje, maar vermoedelijk ook in Denemarken - het thuisland van 'future ambient'-producer Christian Samsara - en in de onderste helft van Frankrijk, rond Lyon en het kantoor van platenfirma Ultimae, waar alle artiesten gehuisvest zijn die op deze heerlijke doezelcompilatie staan.

Want wie Ultimae zegt, zegt ook artiesten als labeloprichter Aes Dana, Carbon Based Lifeforms (of Sync 24, het projectje van Daniel Vadestrid van Carbon Based Lifeforms), Martin Nonstatic, Miktek,… En laat die nu stuk voor stuk heerlijk tochtige en atmosferische soundscapes maken, gebonden door diep gemoedelijke baspulsen, dubecho’s, fritselbeats of downtempo ritmen en mysterieuze synthesizertonen. Ofte: een soort van verfijnde en beweeglijke ambient, waarin je de ene keer interstellaire zonnestelsels ontdekt en een andere keer een heerlijk relaxerend natuurbad neemt in een poel, middenin het tropisch regenwoud. Zoals wanneer Christian Samsara en Aes Dana samen elf minuten lang de verbeeldende, minimalistische ambienttechnotrack Nordfeld maken.

Noem het gerust een trip in geluid. Niet zozeer aan elkaar gebonden door in elkaar overvloeiende ritmen of klankpatronen, maar wel binnen een gelijkaardig zaligmakend en eindeloos uitdeinend klankspectrum. Een excursie in verfijning en dromerig minimalisme, waaraan zowat alle bekende artiesten van het label deelnemen, tien in totaal. Meestal ook met nog niet eerder uitgegeven tracks of met ouder werk dat een nieuw jasje aangetrokken werd (zoals Lars Leonhard zijn mechanische en stevig echoënde Depth Perception). Maar waarbij vooral ook opvalt hoe al die artiesten overtuigend tonen hoe ze op een gelijkaardige, multidimensionale golflengte zitten.

Hoogtepunten kunnen we u niet geven. Eerder dieptepunten. Eerder letterlijk dan: zijnde tracks die stevig moeite doen om je in een gelukzalig dromenrijk onder te dompelen. Laat dat misschien het enige, kleine puntje zijn dat we op deze erg verfijnde muziek en verzamelaar kunnen aanmerken: soms missen we net iets té veel houvast – het fantastische Asthenia van CELL met zijn uitgevaagde trance tune niet meegerekend dan. In elk geval is deze ‘OPIA’ een uitstekende pluim op de ambienthoed van Ultimae. Mooi werk, Christian en co!