Various artists - Don Letts – The Rebel Dread
Echo Beach
U had ons moeten zien zitten, toen we de eerste keer naar deze verzamelaar luisterden: BIG SMILE! Niet moeilijk natuurlijk, als niemand minder dan opvallende rasta, ex-Big Audio Dynamite-r en BBC 6 radiohost Don Letts een verzamelplaat mag samenstellen uit het erg brede archief van het dertigjarige Duitse dublabel Echo Beach. Want Echo Beach heeft zich zowat naar de top geworsteld van de moderne digitale dubmuziek, niet in het minst via de befaamde ‘King Size Dub’-verzamelaars. En daar mag je bij deze zeventien tracks lang van genieten.
Wat je kan verwachten? Zomerse, heerlijk galmende en melodieuze reggae met loom galmende dubecho’s. Maar ook een handvol smakelijke, Jamaïcaans getransformeerde covers zoals Bowie's Space Oddity, Fade To Grey van Visage, I Believe In Miracles van The Ramones, Running Up That Hill (Kate Bush) en natuurlijk Martha & The Muffins' Echo Beach. Die laatste met heerlijk trommeltjes, lekker nagalmende vocals, die de naam van dit label tot in de eeuwigheid lijken te herhalen en een lekker swingend slaggitaartje. Al begrijpen we ook dat niet iedereen gediend is met de red-gold-green-transformaties die deze eightiessongs kregen.
De namen die meedoen op deze verzamelaar (en dan mag u meelachen): The Dubmones, Dubinator, Dubblestandard, Dubxanne, Dubby Stardust, Dub Stax of Dub Spencer & Trance Hill. Die laatste zijn een beetje de homies van Echo Beach. Hoe komen ze er allemaal toch bij? In elk geval wel stuk voor stuk artiesten die het aandurven om de grenzen van reggaemuziek af te tasten en te flirten met pakweg dansmuziek, coldwave of zelfs krautrock. En dat levert bijzondere dingen op, waar de ronkende bewerking van Fade To Grey er zeker één van is.
Zo staat er tussen deze drie handenvol leuke dubreggae ook enkele regelrechte pareltjes, zoals het oosters/Indisch gekruide Evil Burma Dub (Dubblestandard) en Don Letts' eigen psychedelische dancetrack One People, die evengoed uit handen van pakweg Leftfield had kunnen komen. Het is trouwens ook altijd fijn om even wijlen Lee ‘Scratch’ Perry nog eens langs te horen komen, ditmaal in machinale en mechanische dubsong Island Girl. Oh ja, en het fijne Fila Brazillia presenteert u met overtuiging een soort van mash-up van samples van bekende songs van het Blood & Fire-label, de Britse concullega’s van Echo Beach zeg maar.
De flamboyante Don Letts, die zo’n twintig jaar geleden ook al "selecter" mocht spelen voor uitmuntende verzamelaars van Trojan en Greensleeves, heeft ook nu weer een prachtige bloemlezing bij elkaar gesprokkeld. Niet dat onze big smile zeventien tracks lang heeft aangehouden, het wat minimale Blue Moon van Aaron was zo’n bwoah-momentje, maar je krijgt wel de nodige overtuigende, moderne dubvibes op je afgevuurd.