Thurston Moore - Flow Critical Lucidity
Daydream Library Series
Wie Thurston Moore zegt, denkt overstuurse gitaarkapriolen en oorteisterende stroomversnellingen. Maar Moore is intussen zesenzestig en sukkelde de voorbije jaren met de gezondheid. Nieuwe plaat 'Flow Critical Lucidity' klinkt als de soundtrack bij die levensfase met songs die doen denken aan het meer ingetogen albumwerk van vroegere band Sonic Youth.
Opener New In Town komt niet echt binnen zonder kloppen. Het is een vreemde, ietwat introspectieve song, waarin hij lijkt te overpeinzen welke richting het uit moet, en die iets wegheeft van een simpel kinderversje, maar je ironisch genoeg allesbehalve op je gemak stelt. Ook Sans Limites wordt geen song die ontploft. Wie trek heeft in een noise-uitbarsting, mag deze plaat in de rekken laten liggen. Sans Limites blijft bijna drie minuten hangen in heerlijk gitaargefrunnik, dat onmiskenbaar de stempel van Thurston Moore draagt, vooraleer de ritmesectie met mondjesmaat wordt binnengelaten. De song is al voorbij de helft als Moore begint te zingen. De guestvocal van Laetitia Sadier wordt nog spaarzamer benut. Pas in het slot mag de zangeres van Stereolab twee keer de titel van de song prevelen, een bijdrage nog minimalistischer dan "Jusqu'a la fin" in Blurs To The End dertig jaar geleden.
Shadow is de eerste song waarbij de voltallige band van meet af aan aan de slag mag. Die band bestaat alweer uit oudgedienden James Sedwards, Deb Googe, Jem Doulton en Jon 'Wobbly' Leidecker. Hier laat Moore de gitaren ook voor het eerst snerpen, al is dat letterlijk een beetje op de achtergrond. Bij de eerste luisterbeurten van de plaat bleven we wat op onze honger zitten - misschien omdat we gemakszuchtig op die gitaarkapriolen en stroomversnellingen zaten te wachten - maar eens onderuitgezakt genietend, blijkt de plaat een juweeltje dat twijfelt tussen bezinning en grillige dagdromen waaruit je gelouterd ontwaakt. Een muzikaal alternatief voor wie yoga een mediterende brug te ver vindt.
Anderhalf jaar geleden mocht Hypnogram de set van Thurston Moore Group openen in Leffinge. We gewaagden toen al van "een song, die ons nu al doet uitkijken naar de volgende release". Wat toen een rustige opwarmer van het optreden was, klinkt nu als een spanningsvol middenstuk van 'Flow Critical Lucidity'. De slotminuut voelt als de intogen variant op wild luidende kerkklokken bij één of andere heuglijke gebeurtenis. De titel verwijst naar een grafiek die de slaapstadia uitzet tegen de duur van de slaap, niet ongepast bij een song die je nog best consumeert met gesloten ogen.
"Songs hoeven niet altijd een cryptische titel te hebben", moet Moore gedacht hebben, toen hij één van de zeven nieuwe kinderen We Get High doopte. Trager slenterend dan lome dub en met een diep stemtimbre, dat ons even deed denken dat Michael Gira te gast was, smaakt het nummer als de cake of de champignonsoep die je niet in de lokale supermarkt vindt. Wij hadden genoeg aan de muziek om in een roes te raken, waarna Rewilding een beetje als een overbodige vuller voelt. Maar geef ons nog een paar luisterbeurten en dan ontdekken we misschien ook de dieptes van deze song. Nu ja, naar dieptes op zoek gaan, is niet altijd een goeie keuze. Afsluiter The Diver gaat namelijk over een duiker die een paar jaar geleden verdronk in het Meer van Genève. De acht minuten durende psychedische trip voelt als een ziel die onderwater rondzweeft en op het eind rust vindt, wanneer plots een pianoriedeltje op de voorgrond komt en samen met het album stilvalt.
'Flow Critical Lucidity' is een plaat geworden, waarin soms de onafgewerkte, spaarzame sound van Sonic Youths titelloze debuut (intussen tweeënveertig jaar oud!) echoot, maar vooral de levenswijsheid vervat zit van een muzikant die zich stilaan verzoent met het besef dat zo'n sonische jeugd niet eeuwigdurend kan zijn. Een gemakkelijke plaat is het niet geworden, maar geef het album een paar kansen om open te bloeien. De nu steeds vroeger vallende avond kan er alleen maar bij helpen.
Op 1 oktober speelt Thurston Moore in Bozar met drummer Hamid Drake, maar we betwijfelen of 'Flow Critical Lucidity' in die duo-bezetting aan bod zal komen.