Thisquietarmy - The Body And The Earth

ConSouling Sounds

The Body And The Earth

De Canadees Eric Quach zet zijn muzikale queeste met alter ego Thisquietarmy voorlopig nog niet stop. Hoewel enkel actief in het rijk van live geïmproviseerde drones, heeft de klankmeester na tien jaar platen, cassettes en cd’s uitbrengen de teller ver boven de dertig releases geduwd. En toch is elk album weer geheel anders. Voor ‘The Body And The Earth’ heeft Quach steun gezocht bij Charly Buss (bas, trompet) en Marc-Olivier Germain (synthesizers, drums).

Op die nieuwe plaat heeft Thisquietarmy vier kanjers van geluidscreaties uitgewerkt. Vier verschillende, auditieve verhalen waarvoor het adjectief “machtig” gerust mag gebruikt worden. Denk vooral aan veel gitaardrone ofte lange, traag wegdraaiende klanken met psychedelische slagkracht. Denk postrock, hoogtes en laagtes inbegrepen, maar vooral zwaar en vol donkere kleuren. Waar een slepende gitaarriff hoog jengelende trompettonen ontmoet, waar zweverige synthesizer-soundscapes met stevige stonergrooves vermengd worden. Waar ernst en fantasie samenkomen. Waar een titel als Seismic Waves (voor één keer zonder trompet) de lading prima dekt, zeker wanneer in tweede fase de scheurende rockschuif opengetrokken wordt: melodieus, maar niet grimmig.

Dit is vooral een album van opperste concentratie, van muzikanten die elkaar opzoeken en aansterken om zo de muziek te laten groeien (maar nooit te laten exploderen). In het exact dertien minuten durende Cometh pakt het trio de zaken anders aan. Lange tijd blijft het nummer hangen in halo, echo, sfeer: een ambientminimalisme van doezelgitaar en trompetstoten. Na dik vijf minuten zorgt een zware bas echter voor een fatalistische drive, die door een overstuurde gitaarriff versterkt wordt. Noise en intensiteit nemen toe. Wild gesticulerende drums en een felle wall of sound blijken het langverwachte eindpunt, waarna gelukkig opnieuw een moment van rust en sfeer volgt.

Thisquietarmy brengt op deze plaat weer een geheel eigen hybride van postrock en dronemuziek. Zonder complexiteit maar met veel sfeer en beweging, zorgt ‘The Body And The Earth’ voor vele uren muzikaal genot. Want dat dit een tijdloos album is dat een lang leven beschoren lijkt, lijdt geen twijfel. Op naar de volgende release Quach!

18 oktober 2018
Johan Giglot