Thirst And The Cow - The Main Sequence At Last

Eigen beheer

The Main Sequence At Last

We moeten het even hebben over Tim Gardner. Zijn collega’s op de touchguitar Alexander Paul Dowerk (ZweiTon), Marc Pelath (The Laconic) en Cédric Theys kregen op deze bladzijden lovende recensies. Gardners project Thirst And The Cow (TATC) moet voor hen niet onderdoen.

‘The Main Sequence At Last’ spat in een bevlogen uitvoering uit je luidsprekers. De U8 touchguitar van Tim Gardner staat natuurlijk centraal, maar compagnons de route Juan Dahmen (drums) en Marc Pelath (hier op keyboards) delen met hem dezelfde spirituele ruimte. Opmerkelijk, want ieder speelde de partijen thuis in: Gardner in Portland (Maine), Pelath in Chicago en Dahmen in Spanje. Dat de mayonaise zo goed pakt, is ook het resultaat van de productie door Markus Reuter (Anchor & Burden) en de mixing en mastering door Fabio Trentini (Stefano Panunzi en Fjieri).

‘The Main Sequence At Last’ is een twaalftracker die je volledig tot je moet nemen. Er wordt ronduit prachtig gespeeld. Gardner experimenteert met texturen die hij bouwt uit combinaties van gitaar en effectpedalen. De Amerikaan benadrukt de ritmische elementen. Deze plaat ontstijgt de techniek en is losjes gebaseerd op concepten van evolutie (van sterren en melkwegen, leven en materie en beschavingen). Voor wie het echt wil weten: de albumtitel verwijst naar het begin van een sterrenleven als het waterstof in energie omzet.

Trentini’s mix zorgt ervoor dat de polyfone stemmen harmonieus klinken zonder dat een stem de eigenheid verliest. Atmosfeerwisselingen gaan naadloos in elkaar over en abrupte overgangen worden vermeden. Liefhebbers van Anchor & Burden zullen misschien de grote dynamische verschillen missen. Maar hoe dan ook, stijlvol en consistent blijft dit album boeien tot het gaatje, en dat blijft voor een instrumentale klankschildering een hele prestatie.

Luister alvast naar 212°: fans van het Discipline-tijdperk van King Crimson (begin jaren tachtig) zullen meteen om zijn. Het melodieuze Cosmic Evolution doet aan de mede-Amerikanen van Djam Karet denken. Een aanbevelenswaardige uitgave binnen het veld van de artrock.

 

7 augustus 2024
Christoph Lintermans