The Tallest Man On Earth - Henry St.

Anti Records

Henry St.

Hoe kan je zijn wie je bent in deze wereld?

Dat is de vraag die de Zweed Kristian Matsson zich stelt op zijn nieuwe album, een plaat die hij opnam bij Betsy’s in Chapel Hill, NC in de VS. Hij verliet de VS nochtans drie jaar geleden en keerde terug naar zijn boerderij in Zweden, waar hij zich aan een moestuin wijdde.

Maar het eenzame boerenleven bracht hem geen inspiratie, enkel het besef en de bijhorende rust in het hoofd dat hij een muzikant is en altijd zal blijven. Het was pas een jaar later, toen hij terug mocht touren, dat de muziek en woorden terug binnensijpelden met dit album als uiteindelijke resultaat.

En dat Matsson zich graag omringt met andere mensen, blijkt ook uit de lijst medewerkers op de zesde plaat van de Zweed. Die bevat bijdragen van Ryan Gustafson (gitaar, lapsteel, ukelele), TJ Maiani (drums), CJ Camerieri van Bon Iver (trompet, Franse hoorn), Phil Cook (piano, orgel), Rob Moose van Bon Iver, yMusic (strijkers) en Adam Schatz (saxofoon).

Het is de eerste keer dat Mattson een album opnam in bandverband en dat zorgt ervoor dat dat rijker en avontuurlijker klinkt dan de voorgangers. Zijn werk in handen leggen van anderen was voor hem wel een drempel. Nick Sanborn van Sylvan Esso produceerde het album en hielp hem over die drempel heen.

In eerste single Every Little Heart legt TJ Maiani een jazzy drumbeat, die heel atypisch The Tallest Man On Earth is, maar die toch past bij het rusteloze zoeken naar zichzelf. De song gaat over de strijd die je kan hebben met het innerlijke kind, dat je soms nog in je hebt, en dat je wilt loslaten. De video bij het nummer is het eerste deel van een trilogie die werd vervolledigd met die bij het titelnummer en Looking For Love, de meest recente single uit de plaat. In die laatste clip verlegt hij de zoektocht naar zichzelf van de stad naar het strand van één of andere industriestad. Of hij zichzelf vindt, moet je zelf maar ontdekken, maar de track eindigt alvast in elektronische noise.

Andere hoogtepunten van de plaat zijn Slowly Rivers Turn en het banjogedreven Major League. Het eerste is één van de nummers waarop het spelplezier van Mattson en zijn vrienden heel duidelijk naar voor komt. Het zou ons niets verwonderen dat dit nummer live werd opgenomen, zo speels en spontaan klinkt het. Hetzelfde gevoel spreekt trouwens uit Italy en Goodbye (Goodbye Lonesome), verderop op de plaat.

Samengevat kunnen we stellen dat The Tallest Man On Earth weliswaar een bandplaat heeft gemaakt, maar toch heel erg zichzelf lijkt gevoeld te hebben, omringd door vrienden.

Het concert van The Tallest Man On Earth in Paradiso op 24 april is uitverkocht. Voor dat in De Roma op 25 april zijn nog tickets en nu al staat vast dat Mattson volgend jaar zal touren samen met Sinfonietta in het kader van 'Breder dan klassiek'.

17 april 2023
Marc Alenus