The Growlers - Casual Acquaintances

Beach Goth Records and Tapes

Kan een album dat volledig opgetrokken is uit demo’s, tracks die maar niet af geraakten en achterafkomertjes de moeite zijn? Luister eens naar de nieuwe plaat van The Growlers en je kent het antwoord op die vraag.

‘Casual Acquaintances’, de opvolger van het twee jaar oude ‘City Club’, verscheen gisteren (27/7) plots op het nieuwe, eigen label Beach Goth Records and Tapes en bevat songs die niet klaar waren voor de vorige plaat (maar waar de Californiërs toen mee bezig waren), een paar demo’s en een paar tracks waar de band al langer aan schaafde.

Eerste single Problems III is het voorbeeld van een song die eigenlijk al opgenomen werd tijdens de City Club sessies, maar die de plaat uiteindelijk niet haalde. De reden is onduidelijk, want het is een verslavende, huppelende song waaruit ondanks alles een enorme hoop op betere tijden spreekt. Misschien is het omdat hij klinkt als iets wat eerder op ‘Gilded Pleasures’ thuishoorde dan op ‘City Club’.

Voor die plaat zat Julian Cassablancas achter de knoppen en dat leverde een gepolijster geluid op dan we van The Growlers gewend zijn. Met deze ‘Casual Acquaintances’ keert de band terug naar een meer lo-fi geluid. Je zult daar voor- en tegenstanders van hebben, maar wij behoren tot het pro-kamp, al was het maar omdat wij van spontaniteit en eerlijkheid houden.

En ja, ‘City Club’ stond vol met steengoede songs, maar dat zijn deze tien tracks ook bijna zonder uitzondering, startend met het korte maar zoete Neveah tot de heerlijke, alcohol verheerlijkende titeltrack. Tussendoor rammelt het waar het moet, verrast de band met belletjes (Heaven In Hell) en een baritonsax (Orgasm Of Death) en is het genieten van prachtige teksten als “She wears a decoy face while her mind slips away” (Decoy Face) en “Beneath the veil you saw my vision wrapped in doubt”.

Die laatste zinsnede komt uit Orgasm Of Death, op dit moment onze favoriet, al is Drop Your Phone In The Sink met zijn reggaeritme ook erg aardig en met zijn zomerse feel toepasselijk in deze tijd van het jaar.  Maar Orgasm Of Death, met zijn overpeinzingen over leven, liefde en dood, bezit een spanning tussen instrumentatie en zang die de track boven de rest optilt.

Enkel in Thing For Trouble en Last Cabaret raken Brooks Nielsen en co ons heel even kwijt. Het chaotische einde van de eerste is wel leuk, maar verder doet de track ons weinig. De tweede is muzikaal niet spannend genoeg en wordt enkel gered door de tekst en de brug waarin een soort mismaakte klavecimbel lijkt op te duiken.

Albums worden tegenwoordig vaak met veel poeha en teasers aangekondigd om dan meestal teleur te stellen. ‘Casual Acquaintances’ kwam aanrollen als een onverwacht onweer en verrast in positieve zin met frisse songs, poëtische beslommeringen en de herwonnen vrijheid van een band die even leek te vervreemden van zichzelf, maar nu terug klinkt zoals het hoort: zoals The Strokes tijdens een zonnige strandvakantie, maar toch met een kater van het feestje van de dag ervoor.

In november zijn The Growlers in Europa. Hopelijk doen ze ook ons landje aan want anders wacht op 6 november een lange rit naar Paradisio, Amsterdam.