The Green Kingdom - Arcadian
Sound In Silence
Ergens hadden we graag ontdekt dat de mooie hoesschilderij van een oud rotslandschap ook uit handen kwam van de beeld- en klankkunstenaar Michael Cottone, ofte The Green Kingdom. Op zich geen foute gedachte, want de DIY-ambientproducer gaat steevast op zoek naar muzikale banden met de natuur en het innerlijke zelfbewustzijn. En dat gaat nu al zo’n kleine twintig jaar of evenveel obscure tapes, cd-r’s of digireleases lang door.
Zo’n drie jaar geleden strooiden we nog lovende woorden over de weelderige regenboogambient op ‘Solaria’, waarna ons enthousiasme een jaar later wat wegzonk met het erg ruimtelijke en kosmische ‘Voyager’. Met ‘Arcadian’, de vierde release op Sound In Silence, delen we die getemperde euforie. Gedurende eenenveertig minuten verbindt The Green Kingdom momenten van minimale, verheven droommelodieën met wat inhoudsloze sfeersoundscapes. Een bewuste keuze om te komen tot een geheel vol suggestie en fantasie.
Dat doet hij op verschillende manieren. De ene keer zorgt Cottone voor een zachte tokkelmelodie op een galmende akoestische gitaar, die met veel zinderende diepgang, zaligmakende drones en glijdende synthnoten als een halo omcirkeld wordt (Vista, Shadowplay). De andere keer begint de producer met een lange, hoge toon die meer en meer gaat fonkelen en verrijken, waarna af en toe een desolate gitaartokkel voor wat binding zorgt (Forgotten Futures, Fading Landscape).
Op die manier zorgt The Green Kingdom in zijn nogal beperkte muzikale rijk voor wat afwisselende, minimale zaligmakerij, die vooral goochelt met hoogte en harmonie. Een enkele keer laat de Amerikaan zijn gitaar als bron zelfs achterwege en kiest hij als melodiemaker voor een stilistische pianopromenade, die alweer veel verheerlijkende achtergrondklanken meekrijgt (Another Time And Place).
Toch betrappen we deze release ook een keer of drie op een moment dat we het enkel kunnen hebben over 'slepende noten', 'sfeernihilisme' of 'soundscapes zonder structuur'. En dat is wat zonde, als je het met negen tracks moet stellen.
Om maar te zeggen dat we muziek van eenvoud en beleving toch ook graag ervaren als muziek met een draad, een melodie, en een inherente sterkte die je net die voorsprong geeft ten opzichte van de andere releases van dit fantastische ambientlabel. Met andere woorden, onze tip voor The Green Kingdom (en de andere huisartiesten): luister eens goed naar elkaars werk en probeer te ontdekken waar je de meeste eigenheid en meerwaarde kan bieden.
Los daarvan is dit natuurlijk weer een knaller van een ambient cd-r, en zijn wij gewoon een bende verwende nesten.