Suzanne Vallie - Love Lives Where Rules Die

Night Bloom Records

Love Lives Where Rules Die

Uit de mist en de regen de regenboog tegemoet. Dat is ‘Love Lives Where Rules Die’ in een notendop.

Een tijdje geleden stelden we je Suzanne Vallie al voor. De eerste single uit deze plaat was net verschenen: Ocean Cliff Drive, waarin de folkzangeres zingt: “I can't see the road ahead of me, but I’m coming.” Dat nummer is ook de opener van deze plaat die geschreven werd na een zeer zware periode na een mislukte relatie.

Vallie trok zich terug op het platteland van Big Sur en schreef daar deze plaat, af en toe als therapie op een neer rijdend langs Highway 1 in haar gammele Honda uit 1994. In september vorig jaar nam ze de elf nummers quasi live op in een tot analoge studio omgebouwde oude kerk, bijgestaan door een rits muzikanten.

De toetsen zijn van Rob Shelton (Meernaa, Sis, Luke Temple, Kacey Johansing). Blake Kennedy (The Range Of Light Wilderness) kwam gitaar spelen, net als Carly Bond (Meerna, Sis) die ook hier en daar meezingt en Doug Stuart (Meerna, Brijean) die ook de bas ter hand nam. Drummer van dienst was Andrew Macquire (Mirah, Vetiver, Meerna).

Vioolvirtuoos Edwin Huizinga (Acronym, Dark Watchers) kwam ook langs, evenals  percussionisten Mark Clifford en Bob Ladue. Nog meer backingvocals kwamen uit de kelen van Paul Spring, Emily Ritz (Yesway, Honeycomb) en Molly Sarle´ (Mountain Man). Een pak namen dus, maar het resultaat is er ook naar. ‘Love Lives Where Rules Die’ is een prachtig klinkende, perfect opgebouwde plaat geworden die stilaan maar zeker naar een hoogtepunt groeit en middenin al een keer alle schoonheid prijsgeeft in I Know The Way, een troostend lied gezegend met originele vioolarrangementen, een oorwurm van een refrein en halfgefluisterde strofes vol wonderbaarlijke poëzie.

Sundowner trekt die lijn door en stilaan breekt de zon door de wolken. De hartenpijn lijkt weg te trekken als een onweer, maar in werkelijkheid werden de meest feestelijke nummers op de plaat net tijdens een drie dagen durend onweer opgenomen. Het stomende Morrro Bay en het hippie-anthem High With You zijn heildronken op de vriendschap.

Voor Vallie was het opnemen van de meezinger High With You ook een "hoogtepunt" tijdens het maken van ‘Love Lives Where Rules Die’. "Het was middernacht. We waren echt los en iedereen had een tamboerijn!” herinnert ze zich en het is ook moeilijk om te ontkomen aan de sfeer van peace, love en understanding.

Dit feest voor het oor wordt afgesloten met Go On Down To Mary’s, nog zo’n nummer dat warmte uitstraalt. “Love is in the water, give yourself a bath”, zo nodigt Vallie uit op deze afsluiter waarop de fans geheid gearmd zullen staan wiegen voor het podium vanaf het moment dat dat weer mag.

Suzanne Vallie wilde met deze plaat een hartversterkend album maken, rijk aan affectie, romantisch en toegewijd aan de magie van goede timing. Daarin is ze honderd procent in geslaagd na de laatste song doet enkel nog een regenboog denken aan het harde weer waarmee de plaat begon.

4 juli 2020
Marc Alenus