Stoop Kid - Camp Careful

UmhYeahSure

Camp Careful

“To stoop” betekent “vooroverbuigen”, maar ook: “je morele maatstaven verlagen tot iets verwerpelijks”. Afgaande op de teksten op deze plaat, zijn we geneigd te denken dat Stoop Kid vooral een jongen is die het kopje laat hangen. De muzikale en tekstuele maatstaf ligt alleszins hoog.

Stoop Kid is een band die groeide vanuit het slaapkamerproject van Jens Rubens. Eind 2019, begin 2020 leek de band de rug te rechten met een tweede ep ‘Nothing At All’ en supportoptredens voor Meskerem Mees, Portland en Teen Creeps. Maar toen kwam corona en vlogen de leden elk hun kot in Diest weer in. Dat verhinderde niet dat deze plaat begin 2021 het levenslicht zag, al werd het wel weer een solo-inspanning van Rubens. Meer zelfs, toen de single Careful There, Annie Oakley begin december hier op de deurmat belandde, klonk de band vrolijk en zorgeloos.

Wat een verschil met pakweg Done Deal, het prijsbeest op ‘Nothing At All’ waarin de treurnis over een relatie, die de houdbaarheidsdatum ver overschreden had, overheerste. Hoewel, nu we daar naar terugluisteren, valt ook het contrast op tussen de luchtige instrumentatie en de tekst. Dat lijkt echt wel het handelsmerk te zijn van Stoop Kid.

Want ook op de nieuwe plaat lijkt de zon binnen te priemen bij een eerste, oppervlakkige beluistering. Het is pas wanneer je in de teksten duikt, dat je merkt dat Stoop Kid slechts een lach van schmink draagt, zoals een clown die in een circus de kinderen aan het lachen maakt, maar achter de schermen lang niet altijd vrolijk is. “Everybody used to be a drinker, now we’re all on drugs / but at least they are prescribed, so I think that’s alright”, klinkt het bijvoorbeeld in We’ll Be Right Back After This terwijl het orkestje vrolijk doorspeelt, net als op de Titanic.

Het is maar één van de vele voorbeelden, want ook in de andere nummers komen zware onderwerpen aan bod als: vervreemding, eenzaamheid, futloosheid en angst. Soms spreken de titels boekdelen zoals bij The Way It Is, Because I’m Alienated en afsluiter Left Me Worried, maar de band zat in de “Brave Face Day”s en dus klinken de meeste nummers niet neerslachtig, maar eerder aanstekelijk en blijmoedig met zilveren gitaarlijntjes, een potige ritmesectie en frisse synths. Het maakt van het eerste volwaardige album van Stoop Kid een gelaagde janglepopplaat.

Trouw aan het DIY-principe, bracht Rubens het album uit op het eigen UhmYeahSure-label dat hij runt samen met Laurens Vlaeyen, maar je kan de cassette ook kopen via Gazer Tapes. En uiteraard is het ook te vinden op de bekende streamingdiensten.

6 februari 2021
Marc Alenus