Stadt - There Is / Nothing Twice

Gentle Recordings

There Is / Nothing Twice

De Beren Gieren, MDCIII, Black Flower en Beraadgeslagen (en god weet welke projecten nog allemaal) even in pauze of nog niet eens en daar is alweer Stadt. Het lijkt wel dat die jongens inspiratie opdoen in hun slaap.

Of misschien is het net door die clash van al die verschillende projecten dat er weer “iets” ontstaat. Dat “iets” is alweer even ongrijpbaar als dat al bij (Members Of) Marvelas (Something) was. En toch... en toch luistert dit zo verdomd lekker weg. Of zijn wij het die veranderd zijn?

Neem nu het titelnummer, dat je huppelend meeneemt naar een volgend stadium waar je dan door gestoorde gitaren tegen de muur wordt gesmakt om vervolgens cold turkey terug in de werkelijkheid te worden gedropt. Alsof er niks gebeurd is. Wat is er ons in godsnaam overkomen? En kunnen we nogmaals op die rollercoaster?

En dan heb je Broken People al gehad. Die hypnotiserende ritmesectie, die onschuldig klinkende gitaartokkels met subtiele cirkelzaaggeluiden (of dat maken wij er toch van) ergens in de achtergrond terwijl Fulco Ottervanger erover zingt. Er gebeurt zoveel dat je niet weet waar eerst luisteren.

Elk van de nummers is ook weer helemaal anders. Afraid Of Being Fed Up heeft een soort van stoomboot aan het begin zitten, die dreigend en pulserend door de song waart. Er wordt steeds weer cyclisch opgebouwd naar een hoogtepunt om dan terug min of meer bij het begin uit te komen totdat de band zich loswrikt uit het keurslijf en het zowaar bijna een popsong wordt. Bijna. Precies dat is nu wat Stadt zo boeiend maakt: je weet dat je je hiermee nooit gaat vervelen. Want voor je het weet, luister je naar een bijna drie minuten lange soulsong of zoiets als Daily Comment. Het kan allemaal.

En dan is er nog Thuissfeer dat laveert tussen oosterse opsmuk en new wave. “We travel the world only to see what's been left behind”, om zo te zeggen. Dik zeven minuten genieten van een reis door de wereld om dan thuis te komen. En als welkomstgeschenk krijgt u er nog een drumsolo (jawel!) en een misthoorn (of zoiets) bij zonder dat het zelfs stoort.

Of het nu twee ep's zijn of één album... Wie kan het wat schelen? Wij willen meer!

15 maart 2019
Patrick Van Gestel