Ramona - Ramona

Starman Records

Omringd door een all star female band heeft de van oorsprong Nederlandse Ramona Verkerk een intrigerend debuut gemaakt, dat vooral opvalt omwille van de vocale meerstemmigheid en het eigenzinnige songmateriaal.

Ramona

Als puber had Ramona Verkerk al anarchistische en rebellerende kantjes. Nadat de Maastrichtse Toneelacademie haar doorverwees naar de Antwerpse Studio Herman Teirlinck, veroverde de koekenstad haar hart. Daar leerde ze Annelies Van Dinter (Echo Beatty) kennen. Die hoorde enkele demo's van de groep en zocht mee naar een verdere uitwerking. Zo kwam Ramona, die op het album toetsen en zang voor haar rekening neemt, gaandeweg gelijkgestemde zielen tegen zoals vocaliste Naima Joris (Isbells, Chris Joris, Happy), gitariste Hanne Torfs (School Is Cool, Nunki), drumster Anke Verslype (Roxy Horse) en celliste Juno Kerstens (Mira, Ponies, Happy).

Het dromerige openingssalvo en huidige single On My Own zou je kunnen beschouwen als een statement; een smeekbede om steun en hoop op een toekomst. Muzikaal echoot het de vrolijke, frisse pianominded pop met lichtnostalgische toets, die Stef Kamil Carlens en zijn Zita Swoon ooit in elkaar draaide.

Het door bas en cello gedragen Blackbird doet je even wegdromen. Fantastisch hoe de stemmen en wensdromen hier in elkaar vervlochten worden. In Guide voel je dat deze jongedames ook aanleg hebben voor exotische geluiden. De hitsige ritmiek en de vocale gelaagdheid brengt bijvoorbeeld Ladysmith Black Mambazo in herinnering.

De meerstemmigheid speelt op dit debuut een belangrijke rol en vormt een mooi tegengewicht voor de vaak poppy songs, die niet zelden een muzikale naïviteit en charme in zich hebben. Er is het (net als het artwork) nostalgisch terugblikkende Fool terwijl een prachtsong als Pirate het moet hebben van een minimalistische pianomelodie en een dwars achtergrondkoor.

Pas dan vallen we voor de droomwereld die Verkerk schept. Het walsje Deer is een klein miniatuurtje over aantrekken en afstoten met als advies: "Don't give up". Aan het andere uiteinde is er het donkere, diepe Demons met meerstemmige avantfolk als hoofdingrediënt.

Ook aan fantasie (de duimpiano en het fluiten in Disease bijvoorbeeld) ontbreekt het niet. Op die manier werkt de groep wat in het verlengde van Björk. Ook Cat Power (het kale Straight On) is een referentie. Naar het einde toe raakt de groep met Wolves (met een vage echo van Nick Cave's The Ship Song) en (♥) Friends dat afrondt met: "So we can be friends / and you are not alone". Die doet ons het volgende besluiten: (♥) Ramona. 

26 april 2017
Philippe De Cleen