Ragnell - Rebirth In Darkness

Satanath records

Rebirth In Darkness

Donkerder dan dit kan duisternis niet klinken.

Het Mexicaanse Ragnell brengt sinds 2011 de wellicht donkerste deathmetal die je kan vinden in die Zuiderse streken. In de toch wel sterk katholieke omgeving, die Mexico nog steeds  is, neemt Ragnell een standpunt in dat kan tellen. Want deze band profileert zich als "anti-religion". 

Die duisternis wordt al in de verf gezet met het zwartgeblakerde Alblaze In The Altar (Of Sacrifice), een nummer waarbij je je prompt occulte taferelen voor de geest haalt. Net het combineren van die donkere black metal met vuile en verschroeiend harde deathmetal inbrengt vormt de rode - of eerder zwarte -  draad. Bath In The Blood Of The Priest, Broken To Faith en Dethrone zijn songs, waarop deze stelling nog meer van toepassing is. Van enig zonlicht aan het einde van de tunnel is geen sprake.

Maar de beelden van pure waanzin, die je je met de ogen gesloten voor de geest haalt, zijn wel intreigerend. Zowel vocaal als instrumentaal klinkt alles enorm intensief, waardoor het daadwerkelijk lijkt of het einde der tijden nabij is. Origineel is het misschien allemaal niet, maar als het op een dergelijke manier gebracht wordt dat je letterlijk de aardkorst onder de voeten voelt wegzakken, waarna de poorten van de hel opengaan, kan je haast niet anders dan gebiologeerd luisteren. Deze Mexicaanse band tast de grenzen van de duisternis voortdurend af met songs als Infernal Torment, Path Of Darkness, Holy Center en Worship To Burn, de ultieme doodsteek.

Ragnell bezorgt je veertig minuten het gevoel dat de wereld in verderf zal eindigen en dat je daaraan niets meer kunt doen. Je kan je enkel nog laten meesleuren naar de diepste krochten van hun hel. Zwart lijkt hier zowaar nog intenser te worden. Ze mogen dan nog de zoveelste blackened deathmetalband zijn in een lange rij, dan nog zijn ze in het opzet geslaagd.

1 september 2019
Erik Van Damme