Portland - Your Colors Will Stain

Pias Records

Eindelijk is er dat debuutalbum van Portland. We dachten het jaren geleden al, toen we de Belgische band voor het eerst aan het werk zagen in de AB: dit is een groep met Potentieel (hoofdletter P). Drie jaar nadat de band het tot in de finale van Humo’s Rock Rally schopte en een jaar nadat ze de Nieuwe Lichting wonnen, dropt de groep de geanticipeerde eerste plaat.

We moeten nochtans bekennen: we zijn geen fan van de esthetiek van Portland. De bandleden - en vooral dan frontpersonen Jente Pironet en Sarah Pepels - zien eruit alsof ze recht uit een sketch van de Amerikaanse comedyserie Portlandia komen lopen, witchy accessoires en al. We hopen stiekem nog steeds dat de look ironisch bedoeld is, al zijn we daar ondertussen niet meer zo zeker van. (Het zou natuurlijk ook een typisch hipsterstatement zijn.)

Maar kijk, zelfs cynische fuckers als wij konden dus geen nee zeggen tegen een nummer als Pouring Rain, toen we dat voor het eerst hoorden. Want dat is de grote kracht die achter de discutabele stilistische keuzes van dreampopmachine Portland schuilgaat: sterke melodieën, opgetuigd met smaakvolle arrangementen. Het zijn vaardigheden die, samen met de geweldige samenzang tussen Pironet en Pepels, de band de hitlijsten in zouden moeten katapulteren. Vraag blijft natuurlijk of de band dat niveau op het debuut weet aan te houden.

‘Your Colors Will Stain’ is op het eerste gehoor iets minder poppy dan we verwacht hadden (op het irritant catchy Killer’s Mind na), maar na enkele luisterbeurten openbaren zich een aantal ijzersterke nummers. Zo is er het mooi opgebouwde Lady Moon, het melancholische Ally Ally, en You Misread Me, dat wat aan Balthazar doet denken. Persoonlijke favoriet is Deadlines, dat uitdrukkelijk naar Jeff Buckley en Tamino teruggrijpt. Alsof Portland dacht: “Dat kunnen wij ook”, en prompt een superieur Habibi probeerde te schrijven. Naar onze mening zijn ze daar trouwens in geslaagd.

Toch een kleine kanttekening: Pironet en Pepels zijn fan van Het Grote Gebaar. Daar is op zich niks mis mee, maar op ‘Your Colors Will Stain’ gaat de band af en toe uit de rails en steekt de pathos iets te nadrukkelijk de kop op. Dat uit zich in de teksten die soms wat klef zijn en in een productie, die de band opvallend groots probeert te doen klinken. In de hitlijsten zal dat werken en een nummer als het eerder vermelde Killer’s Mind zal de Werchterweide wel massaal aan het treuren krijgen, maar aan ons is het niet helemaal besteed.

Dat doet echter niets af aan het feit dat Portland op het debuut een verzameling grotendeels Echte Songs neerzet waar ze trots op mogen zijn. Als de band op toekomstige releases kan weerstaan aan de bombast, zijn wij benieuwd wat ze nog allemaal uit de hoed zullen toveren. Meer dan geslaagd debuut.