Per W / Pawlowski - Insider / Outsider
Jezus Factory
Astamblief! Kloot Per W die de degens kruist met Mauro Pawlowski. Genoeg w’s voor een stevige Scrabble-overwinning, maar ook een uniek samengaan van twee gitaargoeroes en doorwinterde muziekconnaisseurs. En bovenal: een uniek huwelijk van twee durfals die voor geen muzikaal experiment terugdeinzen: Per W laatst nog met een eigen interpretatie van de legendarische Velvet Underground debuutplaat en Pawlowski ... tja ... kijk maar even op de news catern van www.mauroworld.com. Men weze alvast gewaarschuwd.
Een eclectische jukebox van twintig tracks, zo klinkt ‘Insider / Outsider’. Met duidelijke inspiratiebronnen doorheen de gitaargeschiedenis, maar ook een geheel eigen spirit. Per W en Pawlowski houden de muziekklassiekers in ere en leggen er toch ook heel duidelijk een eigen accent in. Het is dan ook leuk om samen met deze twee heren te surfen doorheen herkenbare werelden van synthpop, punk, garagerock, new wave, psychedelic rock en daarbij ook nog een boel andere, muzikaal diverse artiesten als Daan, William Souffreau, Nathalie Delcroix of Peter Evrard tegen te mogen komen.
Wat in elk geval ook blijkt: de heren hebben zich aardig geamuseerd. Een doordrammende rammelsong van vijfentwintig seconden met als titel Oe Oe Oe, negentien seconden schurende gitaren in Heavy Fabric of druppelende synths en zwaar vervormde stem in een al even kort intermezzo Secrets That I Know (maar die blijkbaar niet gedeeld worden): niet meteen toonbeelden van een commerciële aanpak maar wel experimentjes die gewoon passen bij het doe-het-zelf-karakter van deze plaat. Net zoals een titel als Stand Up Chameleon of Waitin’ For The Con Man. Quoi?
Maar tussen die experimenten zitten ook verdomd fijne en gevatte bijdragen. In alle eerlijkheid hadden we ons aan een veel groter muzikaal rommeltje verwacht. Opvallend ook hoe een plaat, die start met de gevleugelde woorden “My baby. Don’t come to me / Stay where you are”, toch grotendeels ernstig blijft en de humor die beide artiesten typeert, onderdrukt. Je vindt wel een snuifje happy pop met reggaeslaggitaartjes of zelfs een stukje orgelspel zonder snaarwerk terug, maar vooral ook veel duister en psychedelisch spul. In die laatste categorie moet je het slepende, bloedmooie Eleonore Rigby zeker plaatsen: een broeierige muzikale knipoog naar Joy Division, die mooi openbloeit met onderliggende, digitale strijkertjes. Prachtnummer. Of een sinister, door een kerkorgel overstuurd Human Groin. Of scherpe songs waarin je die typische Pawlowski-stijl van hakkende riffs versus solerende gitaren herkent.
Twintig songs (en een bonusje) werden voor ‘Insider/Outsider’ geselecteerd, maar het zou ons niet verbazen moesten er nog honderdtwintig ideeën uitgewerkt klaarliggen. Of net niet en besloten de heren om gewoonweg alle spinsels uit te werken en hier te bundelen. In elk geval is dit een pittige plaat, die een mooie plek verdient in de Belgische rockgeschiedenis.