Pain of Salvation - In The Passing Light Of Day

InsideOut Music

Enkele jaren geleden dreigde de Zweedse progmetalband Pain of Salvation nog geestelijke vader Daniel Gildenlow te verliezen. De multi-instrumentalist moest begin 2014 immers de strijd aangaan met een vleesetende bacterie, wellicht de ziekte met de grootste metalfactor. Daardoor liet een nieuwe studioplaat maar liefst zes jaar op zich wachten. Nu de necrotiserende fasciitis definitief is verslagen, ligt dat tiende, volwaardige album in de winkelrekken.

Gildenlow staat erom bekend al zijn albums een duidelijk concept mee te geven. Het zal u dus niet verbazen dat 'In The Passing Light Of Day' veel heeft meegekregen van zijn strijd met die dodelijke ziekte; een soort van persoonlijke 'Blackstar', zeg maar; maar dan gelukkig met positieve afloop. Bereid u weliswaar voor op de met voorsprong donkerste en meest brutale brok muziek uit de geschiedenis van Pain Of Salvation.

Aan het begin van de magistrale opener On A Tuesday is er aanvankelijk nog geen vuiltje aan de lucht, maar het nummer barst dan volledig los en we worden spoedig meegezogen in Gildenlows donkere wereldje. Single Meaningless is een nieuw opgenomen versie van het nummer Rockers Don't Bathe van gitarist Ragnar Zolbergs andere band Sign. Toch blijkt het nummer perfect te passen bij de hoop.

Was dat nummer net iets te zwaar voor een echte ballad, dan gaat het er tijdens Silent Gold een stuk rustiger aan toe. Enkel Gildenlows afgeleefde stem, ondersteund door een bescheiden piano tot ook de drums op het gemak invallen en het nummer compleet maken. Het heeft zo weinig om het lijf, maar nijpt je de strot bijna los over. Een Sam Smith zou met krak hetzelfde nummer een wereldhit te pakken hebben.

Pain of Salvation maakt geen licht verteerbare kost, maar toch blijven de onorthodoxe melodieën soms heel gemakkelijk hangen. Eén daarvan is bijvoorbeeld het chorus van Full Throttle Tribe, al zijn er doorheen het album nog meer dan genoeg te vinden. Het nummer Angels Of Broken Wings bevat dan weer een gitaarsolo om u tegen te zeggen. Een volgend hoogtepunt in onze duistere reis is The Taming Of A Beast, dat bij momenten aan Jack White doet denken. “Sometimes, the beast gets the best of me”, terwijl het orgel nonchalant weerklinkt gaat het niet goed met de protagonist.

Tijdens If This Is The End probeert onze held de bittere waarheid onder ogen te zien. Wat als het hier dan toch allemaal eindigt? Ditmaal is het de basgitaar van Gustaf Hielm die samen met de stem van Gildenlow en een melancholische accordeon voor de ronduit verstikkende ingetogenheid zorgt.

Het verhaal is uiteraard nog niet helemaal ten einde. Bij aanvang van de epische apotheose The Passing Light Of Day neemt een even zware als subtiele gitaartokkel de gebroken zanger op sleeptouw. Eens het nummer losbarst, zijn we acht minuten onderweg. Nog eens dik zeven minuten later blijven we compleet murw geslagen achter. En nu voort met het leven? Nee, nog eens luisteren. Zo'n plaat is 'In The Passing Light Of Day'. Zo'n onwaarschijnlijke topplaat, die gerust naast 'Remedy Lane' gezet mag worden. Op zijn minst.