Oh Wonder - No One Else Can Wear Your Crown

Caroline International

U zegt Oh Wonder, wij zeggen lichtvoetige indiepop vergezeld van de dromerige stem van zangeres Josephine Vander Gucht. Ook op ‘No One Else Can Wear Your Crown’ vinden we diezelfde sound terug. "Never change a winning team", moet het duo gedacht hebben. 

Oh Wonder staat niet bekend als een waanzinnig populair duo, dat zalen uitverkoopt, en iets zegt ons dat dit de komende tijd niet zal veranderen. Het lijkt wel alsof ze op dit album een nieuwe sound proberen te creëren, maar tegelijk ook willen vasthouden aan de vertrouwde formule. Soms lukt dat, soms gaat het grandioos fout. Happy is één van de betere nummers op het album. Hier houden ze de muziek even lichtvoetig als voorheen, maar kiezen ze voor een zwaardere tekst. De liefdesverklaringen van 'Ultralife' maken plaats voor gebroken harten.

Hallelujah gaat dan weer compleet de andere kant uit. Hier proberen ze de dromerige stem van Josephine zowaar te combineren met een refrein dat bol staat van de drums. Geslaagd? Dat laten we aan jou over om te beslissen. Het enige dat wij erop aan te merken hebben, is dat het nogal vreemd klinkt in combinatie met de rest van de tracks. Op How It Goes lijken ze dan weer te willen teren op het succes van de lofi hiphop. Neem de vocals weg en de track zou niet misstaan op één van de vele YouTube-afspeellijsten.

'No One Else Can Wear Your Crown' klinkt oud en vertrouwd, maar vaak krijgen de songs ook een nieuwe, meer diepgaande touch mee, zoals op I Wish I Never Met You. Hier vinden we de vertrouwde dromerigheid terug, maar als je echt zoekt, zal je ontdekken dat het duo steeds meer de diepte in durft te gaan, als het op songwriting aankomt. Maar verwacht er niet te veel van: dit album zet je niet op als je op zoek bent naar diepgaande teksten en ingewikkelde instumentale keuzes, maar het kan wel dienst doen als fijne achtergrondmuziek bij de koffie.