Nordmann - Alarm!

9000 Records/Consouling Sounds

'Alarm!' is de eerste langspeler ontsproten uit de kokers van het vierkoppig progressive jazz ensemble  ‘Nordmann’, laureaten van ’s lands meest illustere jazzwedstrijden en langzaam uitgroeiend tot ambassadeurs van een genre dat aan een stevige opmars bezig lijkt te zijn.

Jazz is back, of zo lijkt het toch. Niet dat het genre ooit dood is geweest, maar met de buzz rond de geniale jazzprent ‘Whiplash’ lijkt de muziekstijl meer en meer in the picture te komen bij het grote publiek dat geen verdoken, in sigarenrook gehulde art deco etablissementen frequenteert tijdens de nachtelijke uren.

Die stereotype associaties met jazz – soezend aan een schaars verlicht tafeltje een fijnzinnig streepje piano en wat smeulend getrompetter degusteren, single malt in de hand en zonnebril op de neus – zijn trouwens zo passé als de schuurborstelsnor van Frank De Boosere.   

Nee, jazz is hip en elk stapje richting poort naar de grote massa valt toe te juichen. Toegegeven, ingang vinden bij de Facebook-generatie en doorsnee hipster-met-selfiestick is nog niet voor vandaag, maar de runner-up van Humo’s Rock Rally 2014 weet toch een verfrissende touch te geven aan wat een oerklassiek genre heet te zijn. En dat doet het op geheel eigen wijze.

Nordmann staat voor een amalgaam van rock en jazz; een experimentele en gewaagde cocktail waar je maar moeilijk vat op kunt krijgen. Als een pruttelende heksenketel durft het nu eens venijnig uithalen waarbij een stormachtige kakofonie aan klanken je oorbuizen overspoelen, om dan weer de gemoederen te bedaren met een solerende koperblazer op een bedje van zacht drumgetik en -geroffel.

Dreigend en energiek, maar evenzeer relaxerend en meeslepend: schizofrenie is bij dezen geen ziekte maar een dikke troefkaart. Zo is elke track een vernuftig in elkaar geknutseld mozaïekje waarin creativiteit duchtig krioelt. Achterover leunen en knikkebollen zit er niet in: nerveuze baspartijen en drastische tempowisselingen breken de boel regelmatig open, net als de sax die doorheen de plaat zowel zwoel, swingend als opgejaagd op de voorgrond treedt.   

Het langspeeldebuut van Nordmann is geen makkelijke kost die je aan iedereen kan serveren, maar smaken doet het zeker. Naar meer, vooral.  

Het eerste optreden van Nordmann is op 13 maart in de Cactus Club in Brugge, maar ze zijn binnenkort zowat overal te zien en te horen.