My Baby - Prehistoric Rhythm

Glitterbeat Records

De Nederlandse, psychedelische trancerockband My Baby is een band met internationale allure. De groep was eerder al een graag geziene gast op Glastonbury, Lowlands, Into The Great Wide Open en Sziget. Op 'Prehistoric Rhythm', de opvolger van 'Shamanaid' (2014), gaat het trio Daniel 'DaFreez' Johnston (gitaar), Cato Van Dyck (vocals, gitaar) en Sheik (drums) voluit voor bezwering, sjamanische blues  en prehistorische ritmiek. 

Prehistoric Rhythm

'Prehistoric Rhythm' is allereerst - en dat ligt misschien niet echt voor de hand - een rootsalbum. De naakte kern wordt gevormd door dans, een eeuwenoude traditie; iets dat het trio onderstreept met nieuwe singe Love Dance, een evocatie waarin liefde, identiteit en spiritualiteit centraal staan. Je hoort hoe de groep zich op dit album volop laaft aan rituele gospel en voodoo.

Het album is een zoektocht naar die roots en maakt de link met herkenbare thema's als de notie van gemeenschap. Songs als Ancient Tribe, Make A Hundred of Same Wave bewijzen dat. My Baby wil mensen verenigen rond het meest basale dat er maar kan zijn: ritme. En daarrond weeft de groep dancesongs; organisch klinkende dancesongs, want regelmatig hoor je scheuten funk, blues en elektronica. En een song als Cosmic Radio bewijst dat dat modern, toegankelijk en bovenal radiovriendelijk kan klinken.

Neem nu de bijna zeven minuten durende opener Electrified, die teert op een rauwe beat. Clever en sexy; ideaal om een glitterdiscofeestje in gang te zetten. Roisin Murphy of The Knife zijn niet ver weg. De onderhuidse bluesgroove van Same Wave is electronicagetint, maar verrijkt met organische, natuurlijke geluiden. Ook in Make A Hundred zit een stevig shot blues, hetgeen verklaart waarom Seasick Steve de groep mee op tournee vroeg.

Zeker in de songs waar de elektronica prominent naar voren geschoven wordt (Ancient Tribe) kan je niet om The Prodigy heen. Net als zij dat doen, bouwt My Baby bruggen tussen dance en rock op een bedje van roots.

Met het zachte Moon Shower (mooie vocals van Van Dyck) daalt het tempo en hoor je hoe de groep wereldmuziek als die van Tinariwen of Tamikrest in herinnering brengt. En met Luminate duikt er soul op. Eén van onze favoriete tracks is de Hendrixiaanse crossover van Sunroof Diesel Blues, waarop blues, soul en funk elkaar probleemloos vinden. Net als Straight No Chaser is dit één van de uitschieters. De trippy Slight Return-versie - alweer een verwijzing naar Hendrix - van Haunt Me doet de boeken finaal toe.

Misschien zijn dertien tracks net iets te veel van het goede. Moest de groep een handvol tracks uit deze trip geschrapt hebben, dan kwam dat het geheel zeker ten goede. De liveshows zullen hoe dan ook een succes zijn.

My Baby brengt overigens een liveshow, waarbij licht, visuals en geluid de fans dik tevreden stellen. Je kan hen aan het werk zien op 17 maart in Amsterdam, 29 maart in Groningen en de dag erop in Nijmegen. Ook Pinkpop 2017 staat op de agenda. In België spelen ze op 13 april in Trix en op 14 april in Leffinge.

14 maart 2017
Philippe De Cleen