Monolord - No Comfort

Relapse Records

Het Zweedse metaltrio Monolord is met 'No Comfort' toe aan de vierde langspeler, de eerste met wereldwijde distributie door Relapse records. En dit is meteen een serieus visitiekaartje voor het grotere werk. 

Platen maken leek voor de drie Zweden altijd een beetje een haastklus in de repetitieruimte. De band was altijd wel ergens op tour, maar terwijl de zalen en festivals groter werden, werd de noodzaak van goede pasmunt in de vorm van een sterk album, goed geproducet, steeds belangrijker om het concertgebeuren nog verder uit te kunnen bouwen. 

'No Comfort' opent met The Bastard Son een klassiek Monolord-nummer met scheurende gitaar, pompende bas, donderende drums en zanger-gitarist Thomas Jäger die klinkt als de geest in de fles. Monolord ten voeten uit, een meer herkenbaar geluid dan dit kan je niet bedenken. Na enkele minuten zit je al lekker heen en weer te wiegen op de trage doommetal. 

Maar hier worden ook grenzen verlegd. Met een powerballad als Larvae bijvoorbeeld, een beetje Monolords Fade To Black, een sterke opbouw, voorzien van de nodige dramatiek en met verrassend slot. Zonder twijfel één van Monolords sterkste nummers, dat hen  als ze dit slim aanpakken, veel nieuwe fans kan opleveren. 

In Skywards is een hoofdrol weggelegd voor bassist Mika Häkki, die sowieso de aandacht naar zich toe trekt met de manier waarop hij het instrument "bewerkt" en de manier waarop hij er zichzelf rondkronkelt, als de band eender waar op een podium staat. De fuzzmeester mag op dit nummer alle truukjes, die hij in de mouw zitten heeft, bovenhalen. Dat gaat op het podium lekker knallen. 

De laatste twee nummers Alone Together en No Comfort zijn allebei verrassingen. Zo breekbaar als in Alone Together hoorden we de band nog nooit, een echte ballade. De onderwerpen, waarover Thomas Jäger heeft geschreven op dit album, vragen voor sommige nummers dan ook een aangepast muzikaal kader, zeker als je over eenzaamheid, ziekte en afscheid nemen wil verhalen. In No Comfort is de muzikale omlijsting iets feller en blijken de heren halverwege het meer dan tien minuten durende nummer toch nog eens de tanden te willen tonen. 

Monolord is met dit album geslaagd in het opzet: harde, heavy muziek brengen en tegelijkertijd toch melodieus en ontwapenend klinken. Waar vroeger het doel van de band was om de Black Sabbath-sound te perfectioneren, is het ondertussen wel duidelijk dat ze dat onder de knie hebben en nog groeien als band. The sky is the limit. 

De band is op 2 oktober te zien in Magasin 4 in Brussel.