King Buffalo - The Burden Of Restlessness

Stickman Records

Grote plannen hebben ze bij King Buffalo. Want aan The Obelisk lieten ze weten dat ze in 2021 drie albums willen uitbrengen. Maar laat ons al beginnen met het eerste daarvan.

De fans van King Buffalo worden dus verwend. Tenminste, als de kwaliteit navenant is. Want dan mogen ze ruimschoots de tijd hebben gehad om songs voor vier albums bij elkaar te schrijiven (waaruit er dus drie gedistilleerd worden), dan nog is dat geen garantie op kwaliteit. Maar met dat eerste album zit dat, wat ons betreft, alvast goed.

Die rusteloosheid uit de albumtitel wordt meteen mooi geïllustreerd in opener Burning, dat laveert tussen de ingehouden spanning van subtiele gitaartoetsen en opborrelende stonerriffs met alle registers open. Naar het einde toe wordt dan het beest helemaal losgelaten en blijven enkel de rauwe, scherpe kantjes nog over.

Gitarist-zanger Sean McVay doet ons de hele plaat lang denken aan Jake Snider van wijlen Minus The Bear. En ook de muziek van die band ten tijde van hun meesterwerk 'Planet Of Ice' ligt niet zo veraf van dit King Buffalo, al dompelen die laatsten de songs wel onder in een stevig stonerrockvaatje. Ook elementen van shoegaze zijn hier zeker in terug te vinden, voor ons alvast een meerwaarde.

Elk van de drie hoger vermelde albums werd opgenomen op een andere plaats en kreeg een andere productie. In dit geval is de productie in elk geval kraakhelder. De stem van McVay is duidelijk verstaanbaar en de instrumenten zijn individueel perfect identificeerbaar. Maar dat stoort hier nergens. In die mate zelfs dat het moeilijk is om een minder nummer uit te pikken op deze zeven songs lange plaat.

De opbouw van de songs is min of meer gelijkaardig. Er wordt ingetogen gestart met subtiele gitaarrpingels om dan op een bepaald moment toch de distortionpedalen in te zetten en over te hellen naar een riffgeladen track. En die riffs doen je in een nummer als Locusts naar adem happen terwijl de solo's, die McVay ertussen gooit, je zelden loslaten.

Het moet geleden zijn van ASG's 'Blood Drive' dat we nog eens zo enthousiast waren over een stonerplaat. Toegegeven, we hebben er ongetwijfeld veel gemist, maar dat neemt niet weg dat King Buffalo hiermee een fantastische plaat heeft opgenomen, die ons bijzonder benieuwd maakt naar het vervolg.

Tot zolang genieten we nog van de huilende gitaar in Grifter, van de zorgvuldig opgebouwde, machtig scheurende en dan weer hakkelende rock in The Knocks tot de bijna logische afsluiter Loam. Laat maar komen, die volgende plaat.