Kaiser Chiefs - Stay Together

Caroline Records

Eén advies voor je aan ‘Stay Together’, nummer zeven van Kaiser Chiefs, begint: vergeet alles wat je denkt te weten. De groep heeft de laatste weken veel shit naar het hoofd geworpen gekregen, want op dat nieuwe album zijn amper nog gitaren te horen. Toegegeven, het is wennen, maar als je de lat niet te hoog legt, is ‘Stay Together’ best een aardig popplaatje. 

Stay Together

Toen we Parachute, de eerste single, voor het eerst hoorden, wilden wij ook zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde schuilkelder rennen. Het leek vooral een nummer waarmee Kaiser Chiefs een stukje van het succes van Years & Years en consorten wilde afsnoepen. Je gaat ons dus niet horen zeggen dat ‘Stay Together’ een meesterwerk is. Toch willen we ook niet meteen de hele plaat neersabelen, want de koerswijziging, die de band na zes platen gemaakt heeft, is toch vooral dapper en beter geslaagd dan die bij de tijdsgenoten van Bloc Party, want waar we daarbij geen beter woord vinden dan amateurisme, horen we hier enthousiasme en aanstekelijkheid.

“This is pop music”, hoor je in Press Rewind. En zo is het. De heren van Kaiser Chiefs hebben voor deze plaat samengewerkt met het productieteam Xenomonia, een naam die we al lang niet meer waren tegengekomen, maar die successen scoorden met Sugababes, Kylie Minogue, Girls Aloud en anderen. Het openingsnummer We Stay Together bijvoorbeeld is, of je het nu graag hebt of niet, aanstekelijke popmuziek en kan best wedijveren met iets van Pet Shop Boys. Ook Press Rewind kan in die categorie worden ondergebracht; een echte dansvloerstamper. Op die momenten is ‘Stay Together’ op het best.

Alleen zijn de verkeerde smaakmakers gekozen om in de aanloop naar de release van deze plaat de wereld in te sturen, want ook met Hole In My Soul, de tweede single – we horen echo’s van de slechte Coldplay – lopen wij niet hoog op. In High Society horen we Ricky Wilson experimenteren met zijn stem. Eén advies: doe dat nooit meer.

Aan de andere kant van het spectrum staat Good Clean Fun, aanstekelijk en met reggaevibe, het simpele maar doeltreffende Happen In A Heartbeat en, hoewel het muzikaal een tikje chaotisch is, kunnen we het ook goed vinden met Why Do You Do It To Me?

Wij hebben een rare relatie met Kaiser Chiefs. We zijn nooit écht fan geweest, konden de twee eerste platen wel smaken, hebben er dan een aantal genegeerd wegens totale desinteresse. Maar sinds Ricky Wilson in 2014 mea culpa sloeg bij de release van ‘Education, Education, Education & War’ zijn we toch weer benieuwd geworden waar ze, nu ze een nieuwe start hebben genomen, naartoe willen. En hoewel ‘Stay Together’ bezwaarlijk onze lievelingsplaat van 2016 kan worden genoemd, is ze ook niet oninteressant en zijn we nu nog benieuwder geworden naar de toekomst van de band.

Dat net deze plaat na de comebackplaat ‘Education Education Education & War’ komt (de plaat waarvoor stichtend lid Nick Hodgson opstapte en vervangen werd door nieuwe drummer Vijay Mistry), is best interessant, want Ricky Wilson is nu meer dan ooit opperhoofd en creatieve richtingaanwijzer van Kaiser Chiefs. En het zou dus best kunnen dat hij al veel langer de dansbare richting uit wilde. We vinden ‘Stay Together’ half geslaagd, maar te goed om Kaiser Chiefs finaal op te geven. Bewaar de goede helft en de volgende van Kaiser Chiefs wordt een echt goede popplaat.

20 november 2016
Geert Verheyen