Jaune Toujours - Europeana

Choux De Bruxelles

Een nagel krijg je maar in het houtblok door er op te blijven kloppen. Jaune Toujours heeft dat begrepen, zo bewijzen ze op de zesde studioplaat.

De Brusselaars zijn al twintig jaar de kritische, muzikale stem uit onze hoofdstad. En dat is niet anders op ‘Europeana’ waarop Piet Maris en de zijnen weer een waaier aan sociale en politieke thema’s bekijken door de bril van de grootstad met een klankenpalet dat eigen is aan de melting pot die Brussel is.

Accordeonist-zanger Maris en zijn drummer Théophane Raballand lieten in de wereldkeuken heel wat personeel binnen om mee te helpen bakken aan deze zesde muzikale taart. Naast bekend volk als Mathieu Verkaeren (staande bas), Mattias Laga (rietblazers), Bart Maris (trompet) zijn daar de Burkinees Patrick Kabré, die zijn stem leent, Jo Zanders (Lkmtiv, Velotronix, Drom) op likembe, Vincent Heirman (Bravo Big Band en Superska) op trombone en de Syrische Oostendenaar Yamen Martine op trompet.

Dat dit een extra feestelijk resultaat opleverde, mag dus niet verwonderen, al zijn de teksten wel maatschappijkritisch als vanouds. “Que’est-ce qu’on peut faire / Let’s dance”, zong Axelle Red lang geleden al. Ze liet zich misschien wel inspireren door deze bende, want die flard songtekst past Jaune Toujours als een handschoen.

Op de feestjes van S&V zal Jaune Toujours wel nooit ten dans spelen, want de songs luisteren naar titels als Refugees Welcome en Balkan Khan en behandelen thema’s als mobiliteit (Veiculo Longo), fake news (Radio Blues) of het politieke circus (Cinema Politika). En of er bij die fiere Vlaamsche leeuwtjes veel fans rondlopen van ska, Afro, reggae en punk valt ook al te betwijfelen.

Maar Jaune Toujours blijft met al dat strijdbaar activisme wel positief. In Même Pas Peur wordt gelachen met het dreigingsniveau dat uiteindelijk voor lange tijd militairen op de straat bracht. En in End Of Season wordt gewoon teruggeblikt op het voorbije, zomerse festivalseizoen.

Geheel in stijl met de bonte mengeling aan stijlen, zingt Maris in drie talen. Een groot zanger is hij niet, maar dat valt amper op in de feestelijke cocktail van schetterend koper en funky ritmes. En heeft u grootmeester Goran Bregović al eens bezig gezien en gehoord? Die zit zelfs gewoon op een stoel op het podium. Daar krijgt u bij deze bende geen kans toe.

Fans van Mano Negra, Les Négresses Vertes, Taraf De Haidouks, maar ook die van The Specials of The Clash zullen deze intercontinentale plaat zeker kunnen smaken, maar Jaune Toujours moet je ook live meemaken en dat kan op vele plekken dit najaar! Je vindt ze allemaal hier.