Jacle Bow - Whatever You Might Find

Warner Music

Het palmares van Jacle Bow begint aardig op te lopen: finalisten van de nieuwe lichting, artists in residence bij Ancienne Belgique, een Amerikaanse tour, het voorprogramma verzorgen van Paul Weller en nu ook een tweede album. Twee jaar na ‘What’s All The Mumble About’ heeft Jacle Bow de handen nog eens uit de mouwen gestoken. En uit die mouwen toverden ze ‘Whatever You Might Find’.

In de titeltrack herken je meteen de typische gitaren en haal je bij de solo al snel je luchtgitaar boven om mee te knallen. Bij eerste single Mysterious Guy gaat het er dan weer iets rustiger aan toe. En met Jonas Bastijns’ zwoele stem voelt het al snel aan als lente in februari. Alsof ze voorspeld hadden dat de lente een maand te vroeg zou beginnen dit jaar.

Met de intro van Alone gaat het een hele andere kant uit. Begeleid door een aangename xylofoon, word je meegenomen in de eenzaamheid van het nummer. Bij Hideaway kom je te weten dat Bastijns ook in het Frans zijn ding kan doen. Niet heel het nummer, maar die paar woordjes maken de song wel compleet. Misschien staat hem wel een verder carrière te wachten als Franse chansonnier, al liggen de ambities van Jacle Bow daarvoor misschien voorlopig nog iets te hoog. Niet dat dat ons stoort, uiteraard.

Run bestaat uit twee delen, Part #1 en Part #2 (you don’t say). De gitaarsolo van Part #1 valt meteen in de smaak en steekt er met kop en schouders bovenuit. Wij verkneukelen ons alvast om wat dit gaat geven op een podium. Part #2 is anders. Bij de intro zien we op ons netvlies zo een loper heel dramatisch over de finishlijn strompelen. Maar dat gaat snel over in het meeknikken met de besmettelijke beats, die in het nummer verwerkt zitten. Een connectie met Part #1 hebben we tot op heden nog niet echt gevonden, maar dat was misschien ook gewoon niet het plan.

Nothing Gets Me Excited, In Time en I’m Already Gone springen er naar onze mening iets minder uit. Merk trouwens op dat bij In Time niemand minder dan Raymond Van Het Groenewoud de piano verzorgt.

In afsluiter Jump Into The Fire hoor je ongetwijfeld de invloed van Triggerfinger-drummer Mario Goossens, die tevens deze plaat geproducet heeft. Het resulteert in een rocksong van de bovenste plank.

Wat krijg je dan als je een band als Jacle Bow nogmaals combineert met producer Mario Goossens en daar een leuke hoes met artwork van de Luikse graffiti-kunstenaar NOIR Artist op plakt? Een plaat die als Usain Bolt uit de rekken zal vliegen!