Horse Thief - Trials & Truths

Bella Union

Al wie dierbare herinneringen koestert aan de reuzegrote affiches met de Marlboro-cowboy of pilgrim fathers-bloed door de aderen heeft stromen en dus niet vies is van wat Americana af en toe, vindt bij Bella Union wel een paar bands naar zijn/ haar zin: Fleet Foxes, Midlake, Vetiver, maar ook: Horse Thief.

Trials & Truths

Toen we in 2014 het debuut van Horse Thief op Bella Union, ‘Fear In Bliss’ in de cd-speler schoven, waren we verbaasd dat er in het ruim bezette veld van de Americana nog plaats was voor een nieuwkomer die toch over een iets ander geluid beschikte dan de som van al de voorgangers liet vermoeden. Dat frontman Cameron Neal en zijn band vriendjes waren van The Flaming Lips, was daar wellicht niet vreemd aan.

Maar Neal luisterde zelf ook niet alleen naar het soort muziek dat hij zelf maakt. Na de platen van zijn ouders doorploegd te hebben (vooral Dylan en Beatles), hing hij achtereenvolgens posters op zijn kamer van The Smiths, The Pixies, Radiohead en Arcade Fire.

Ging het debuut nog over volwassen worden en alle pijnen die daar bij komen kijken, dan vond ‘Trials And Truths’ vooral inspiratie in de lange tournee die op dat debuut volgde. De broederband tussen de vijf leden groeide, maar dat ging niet zonder offers aan het thuisfront waar geliefden zich verwaarloosd voelden.

De sprankelende gitaren van de debuutplaat zijn niet helemaal weg, maar klinken voller op deze opvolger. En er is ook wat meer plaats voor toetsen. Dat blijkt al meteen uit uptempo opener Another Youth. In plaats van zich te beklagen over zijn zorgeloze jeugd, houdt Horse Thief gewoon dat gevoel vast als volwassenen.

Dat lukt drie nummers op een rij, want ook Difference en het ter gelegenheid van Record Store Day uitgebrachte Drowsy zijn gemaakt om afgespeeld te worden zonder rekening te houden met vervelende, op hun rust gestelde buren. En ook al gaat de eerste over een verloren liefde en de tweede over problemen met drugs, toch spreekt er muzikaal totale zorgeloosheid uit.

Zelfs een song met een titel als Evil Rising klinkt op het eerste gehoor niet dreigend. Je kan het jammer vinden dat tekst en muziek contrasteren in plaats van elkaar aan te vullen, maar ergens werkt het wel omdat je voelt dat het zo bedoeld is. Bovendien zijn de songs van zo’n degelijke kwaliteit en de eerlijkheid (bijvoorbeeld in Empire ) zo groot, dat Horse Thief je hart steelt.

Soms klopt het ook gewoon echt helemaal. Falling Forever  betovert met het verhaal, de lapsteel en de doorleefde stem van Neal en Little One en het bij zijn ouders thuis gepende Mountain Town kunnen zeker op de goedkeuring rekenen van labelgenoten Midlake.

De samenwerking tussen producer Thom Monahan (Devendra Banhart, Vetiver) en Horse Thief leverde nu dus alweer een sterke plaat op. We zijn al benieuwd of ze dat ook drie keer kunnen.

Het optreden in de AB op 30 januari is helaas afgelast.

22 januari 2017
Marc Alenus